Partiële Herziening, Buitengebied, Koolhoverweg 30 te Bocholtz

2.1.1 Bodem

De bodem ter plaatse van de planlocatie is, zoals te zien in de volgende figuur, opgebouwd uit voornamelijk leemgrond.

Bodemkaart.
Bron: Alterra Wageningen UR.

Leem is een grondsoort die voornamelijk bestaat uit silt (deeltjes met korrelgrootte tussen de 2 en 50/64 micrometer). In de volksmond wordt met leem vaak materiaal fijner dan zand bedoeld. Leem kan zowel door de wind, door rivieren als door ijs worden afgezet.

In grote delen van Zuid-Limburg ligt een leemlaag aan de oppervlakte, die is afgezet door de wind (eolisch). Deze afzettingen worden löss genoemd en zijn gevormd tijdens zeer koude periodes, toen de vegetatie spaarzaam was en de wind vrij spel had.

Lössbodems zijn zeer geschikt voor landbouw. De eerste landbouw in Nederland vond dan ook plaats op de löss in Zuid-Limburg. De boeren kwamen uit Centraal-Europa, dat vergelijkbare bodems kent. In lössbodems heeft zich vaak een kleirijke inspoelings B-Horizont ontwikkeld onder een klei-armere bovengrond. Onbegroeide lössbodems zijn sterk erosiegevoelig. Op de meeste hellingen in Zuid-Limburg is de oorspronkelijke bovengrond op de akkers verdwenen. Veelal zijn zowel de oorspronkelijke A-horizont en de E-horizont verdwenen, waardoor de kleirijke B-horizont aan de oppervlak ligt. Het geërodeerde bodemmateriaal dat zich in dalen en op lager gelegen plaatsen verzamelt wordt aangeduid als colluvium.

Kalk uit het moedermateriaal löss lost in regen deels op en slaat dieper in het profiel toe weer neer. Zo worden de löss-deeltjes in verticale richting aan elkaar gekit. Hierdoor kunnen de in löss gevormde dalen en holle wegen vaak steile wanden hebben.

2.1.2 Waterhuishouding

De grond ter plaatse van de planlocatie heeft een slechte waterdoorlatendheid. De waterhuishouding in de huidige situatie is echter zo ingericht dat dit niet zorgt voor wateroverlast. Het hemelwater van daken en erfverharding wordt middels dakgoten en straatkolken afgevoerd naar omliggende kavelsloten, waarin het water de kans krijgt geleidelijk te infiltreren of af te stromen. Het afvalwater van de melkveehouderij wordt in de huidige situatie opgevangen in de onder de stallen aanwezige mestkelders. Het afvalwater wordt daarbij niet geloosd, maar wordt tegelijkertijd met de mest afgevoerd. Het water afkomstig uit de voeropslag wordt in een aparte voorziening tegelijkertijd met de perssappen van het voer opgevangen. Ook dit water wordt niet geloosd, maar tegelijkertijd met de perssappen afgevoerd. Hiermee is geen sprake van verontreiniging van het oppervlakte- of grondwater.

2.1.3 Flora en fauna

De grond op de planlocatie bestaat voornamelijk uit grasland en weidegrond en is regelmatig in beroering. Hiermee is het aannemelijk dat zich binnen het plangebied geen beschermde soorten planten bevinden. Hiermee kan worden aangenomen dat met de voorgenomen ontwikkeling geen bedreigde soorten planten worden aangetast.

Binnen het plangebied is weinig tot geen opgaande beplanting aanwezig. Hiermee is ter plaatse onvoldoende gelegenheid voor dieren om zich te verschuilen en zijn onvoldoende voedselbronnen aanwezig. Hiermee is het aannemelijk dat zich binnen het plangebied geen beschermde diersoorten zullen bevinden. Hierdoor kan worden aangenomen dat met de voorgenomen ontwikkeling geen beschermde diersoorten worden aangetast.

Binnen het plangebied zijn geen broedplaatsen van vogels aanwezig. Om te voorkomen dat mogelijk toekomstige broedplaatsen worden aangetast dienen de werkzaamheden buiten het broedseizoen te worden uitgevoerd.

2.1.4 Cultuurhistorie en landschap

De gemeente Simpelveld is gelegen in het heuvellandschap van Zuid-Limburg dat zich kenmerkt door de (voor Nederlandse begrippen) sterke reliëf. Het heuvellandschap varieert van 60 tot 321 meter boven NAP. Het heuvellandschap is feitelijk een plateau dat is doorsneden door rivier- en beekdalen.

De beekdalen zijn redelijk diep. De beken meanderen door grasland met populierenbosjes. In de dalwanden zijn twee opvallende landschapselementen te zien: holle wegen en graften. Holle wegen zijn diep ingesleten wegen die zijn ontstaan door eeuwenlange erosie van een weg in de zachte ondergrond. Graften zijn terrasachtige hellingen. Ze liggen op de dalwanden, waar ze vaak perceelscheidingen vormen. Ze zijn ontstaan door een combinatie van vroegere landbouwmethoden en erosie. Bij het ploegen werd de grond binnen elk hellend perceel van de hoge naar de lage zijde gewerkt. Deze terrasachtige hellingen moeten niet verward worden met rivierterrassen, die op een natuurlijke manier tijdens de ijstijden zijn gevormd. Graften zijn meestal begroeid met struiken en bomen.

Vooral in de zuidelijke helft van Zuid-Limburg toont het landschap sporen van de kalkstenen ondergrond. De witbeige kalksteen dagzoomt in de steilranden van de dalen en in de groeves. Op enkele plekken zijn ook kleine en lage kuilen aan het oppervlakte te vinden. Deze kuilen, de zogenaamde dolines, zijn instortingen waaronder de onderliggende kalksteen is opgelost.

Het heuvelland heeft een lange en complexe ontstaansgeschiedenis. De oudste gesteentelagen die aan het daglicht treden zijn meer dan driehonderd miljoen jaar oud. De geschiedenis omvat klamme tropische moerasbossen, striemende poolwoestijnen en heldere koraalzeeën. De oorsprong van het huidige landschap ligt echter in de laatste paar miljoen jaar. Er zijn vier processen aan het werk geweest om het heuvellandschap te vormen.

Opheffing en insnijding
Het heuvelland ligt op de noordflank van de Ardennen. Het hele gebied wordt langzaam opgeheven. Rivieren en beken snijden zich daardoor in. Hierdoor zijn de plateaus en de dalen ontstaan die het heuvelland haar reliëf hebben gegeven.

Terrasvorming
Op de plateaus en in de rivierdalen zijn vrij vlakke stukken land met hoogteverschillen van slechts enkele meters te zien, die zijn gescheiden door vaak vrij lage steilranden. Het gaat hier om oude terrassen van de Maas. Ze liggen bijna op alle hoge plekken in Zuid-Limburg, met uitzondering van het uiterste zuidoosten en in een gebied ten noorden van Heerlen. De rivierterrassen zijn in de laatste drie miljoen jaar ontstaan. De vorming is een complex proces waarin klimaatschommelingen en opheffing een rol spelen.

Lössdek
Tijdens ijstijden kon de Noordzee veranderen in een poolwoestijn. De bodem daarvan werd uitgeblazen. De kleideeltjes uit die bodems werden met polaire winden naar het zuiden getransporteerd. In Limburg werden ze afgezet in de vorm van een lössdeken. Deze zeer karakteristieke geelbruine klei bedekt grote delen van het heuvelland. De dikte van het dek varieert van enkele decimeters tot twintig meter. Löss is slecht waterdoorlatend en zorgt voor drassige omstandigheden op de plateaus tijdens nat weer. Het is wel heel vruchtbaar.

Bodemvorming
Bodemvormende processen hebben het oppervlakte van Zuid-Limburg sterk medebepaald, al is dat vaak niet zomaar te zien. Wie op de Heerlerheide een gat graaft kan terecht komen in het witte zilverzand. Zilverzanden waren oorspronkelijk groen en zijn afgezet in een Miocene zee. Ze zijn door uitloging gerijpt tot de kwartszanden die geschikt zijn voor glasproductie. Ook de eerder genoemde oplossingsgaten in de kalksteen, de zogenaamde dolines, zijn het gevolg van bodemvormende processen. Kalkoplossing onder invloed van bodemzuren produceert hele diepe, cylindervormige oplossinggaten die gevuld raken met klei, de zogenaamde orgelpijpen. De dolines zijn slechts de oppervlakte van deze structuren.

Het heuvelland heeft een gevarieerd landgebruik. Ook is er in het gebied een verscheidenheid aan delfstoffen gewonnen en nog steeds te winnen. Door de gunstige ligging en vruchtbare bodems heeft het heuvelland al een lange bewoningsgeschiedenis.

De westrand en vooral de noordrand van het heuvelland is verstedelijkt. Naar het zuiden is het landschap heuvelachtiger. Hier is een afwisseling van kleinere dorpen, weilanden, bosjes en bossen, akkerland, boom- en wijngaarden en overig tuinbouwgrond te vinden. Op steile hellingen zijn bossen te vinden die gedomineerd worden door eiken. In de dalen zijn veelal grasland en populierenbosjes aanwezig.

Gemeente Simpelveld is ontstaan door de gemeentelijke herindeling in 1982, waarbij de tot dan toe zelfstandige gemeenten Simpelveld en Bocholtz grotendeels zijn samengevoegd. De namen Simpelveld en Bocholtz zijn oud en voor de juiste betekenis moet worden teruggegrepen naar de oorspronkelijke schrijfwijzen.

Simpelveld stamt mogelijk af van de schrijfwijze Simploviacum, wat "huis van Simplovius" betekent en is mogelijk in de Romeinse tijd gegeven door de Gallo-Romeinse bewoners van het dorp. De oud-Nederlandse voortzetting van deze naam, Simplevei, heeft waarschijnlijk geleid tot de huidige benaming Simpelveld. Een andere mogelijkheid zou zijn dat het dorp oorspronkelijk Sempervivetum zou hebben geheten, wat "begroeid met altijd groene wilde struiken" betekent. Dit kan betrekking hebben op bijvoorbeeld de hulst, welke een belangrijk deel uitmaakte van het uitzicht op het landschap. Deze naam kan door de kolonisten uit Wallonië aan de streek zijn gegeven.

De naam Bocholtz is mogelijk Germaans van oorsprong en is wellicht terug te leiden naar de oudste (bekende) schrijfwijze Bukehout, wat "beukenbos" of "beukenhout" betekent. Deze naam is afgeleid van de kenmerkende begroeiing van de streek, voornamelijk bestaande uit een tamelijk uitgestrekt beukenbos. Een andere mogelijke schrijfwijze van beuk was Buche en een andere mogelijke schrijfwijze van hout was Holtz, samen later verbasterd naar Bocholtz.

De streek kent een rijke geschiedenis uit de Romeinse tijd, waarbij vermoedelijk oud strijders uit het Romeinse of Gallische rijk zich vestigden in herenboerderijen. Sommigen vestigden zich in luxe villa's, waarvan enkele zijn opgegraven. De bekendste, en meest luxueuze, is de villa van Vlengendaal. Daarnaast zijn enkele sarcofagen gevonden van vermoedelijk rijke en invloedrijke personen, gezien de rijkelijke grafgiften die bij de sarcofagen zijn aangetroffen.

De planlocatie zelf kent een geheel eigen ruimtelijke structuur, die aansluit bij het landschap in de omgeving van Bocholtz. Kenmerkend voor de omgeving is het grote areaal aan grasland en landbouwgrond.

2.1.5 Verkeersinfrastructuur

Bocholtz is nabij de A76 gelegen. Tussen Bocholtz en Simpelveld ligt de afrit van de A76 naar de N281. De Koolhoverweg is gemakkelijk bereikbaar via de N281 naar de Nijswillerweg en vervolgens naar de Baneheiderweg.

De planlocatie is ontsloten door meerdere inritten die aansluiten op de Koolhoverweg. De Koolhoverweg is een landelijke weg die voldoende capaciteit biedt voor het dagelijkse landbouwverkeer afkomstig van de aan de Koolhoverweg gelegen bedrijven.

Het keren en parkeren ten behoeve van de uitgevoerde bedrijfsactiviteiten op de planlocatie vindt geheel op eigen terrein plaats.

2.1.6 Leidinginfrastructuur

Nabij de planlocatie (op ongeveer 175 meter) is een gasleiding van de Gasunie gelegen. Er is geen sprake van nabijgelegen hoogspanningsleidingen (bovengronds).

De planlocatie is aangesloten op het gemeentelijk rioleringsstelsel. Hierin wordt het huishoudelijk afvalwater van de bedrijfswoning opgevangen. Het afvalwater van bedrijfsmatige aard wordt opgevangen in de mestkelders en stroomt niet af op het rioleringsstelsel.

2.1.7 Ruimtelijke structuur

4.1.1 Besluit algemene regels ruimtelijke ordening

Op 17 december 2011 is de Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) Ruimte (gedeeltelijk) in werking getreden. Deze nieuwe AMvB Ruimte heeft de eerdere ontwerp AMvB Ruimte 2009 vervangen. Juridisch wordt de AMvB Ruimte aangeduid als Besluit algemene regels ruimtelijke ordening (Barro).

In het Barro zijn de nationale belangen die juridische borging vereisen opgenomen. Het Barro is gericht op doorwerking van de nationale belangen in gemeentelijke bestemmingsplannen. Het Barro is deels opgebouwd uit hoofdstukken afkomstig van de ontwerp AMvB Ruimte die eind 2009 is aangeboden en deels uit nieuwe onderwerpen.

In het Barro wordt een aantal projecten die van nationaal belang zijn genoemd en met behulp van digitale kaartbestanden exact ingekaderd. Per project worden vervolgens regels gegeven, waaraan bestemmingsplannen zullen moeten voldoen.

Het besluit bepaalt tevens:

"Voor zover dit besluit strekt tot aanpassing van een bestemmingsplan dat van kracht is, stelt de gemeenteraad uiterlijk binnen drie jaar na het tijdstip van inwerking van dit besluit een bestemmingsplan vast met inachtneming van dit besluit."

Volgens de toelichting bij dit artikel geldt als hoofdregel, dat de regels van het Barro alleen van toepassing zijn wanneer na inwerkingtreding van het Barro een nieuw bestemmingsplan voor het eerst nieuwe ontwikkelingen mogelijk maakt. Alleen wanneer het Barro expliciet een aanpassing van bestemmingsplannen vergt, moet dat binnen drie jaar gebeuren.

In het Barro zijn de volgende projecten van nationaal belang beschreven:

• Mainport ontwikkeling Rotterdam;
• Kustfundament;
• Grote rivieren;
• Waddenzee en Waddengebied;
• Defensie;
• Erfgoederen van uitzonderlijke universele waarde;
• Rijksvaarwegen;
• Hoofdwegen en hoofdspoorwegen;
• Ektriciteitsvoorziening;
• Ecologische hoofdstructuur;
• Primaire waterkeringen buiten het kustfundament;
• IJsselmeergebied;
• Electriciteitsvoorziening.
  

Op termijn zal ook nog volgen, blijkens publicaties van de Rijksoverheid, een onderwerp “duurzame verstedelijking”.

Volgens de toelichting van de Rijksoverheid draagt het Barro bij aan versnelling van de besluitvorming bij ruimtelijke ontwikkelingen van nationaal belang en “vermindering van de bestuurlijke drukte”.
De bedoeling is duidelijk: belemmeringen die de realisatie van de genoemde projecten zouden kunnen frustreren of vertragen worden door het Barro op voorhand onmogelijk gemaakt. Dat zal inderdaad kunnen leiden tot een versnelde uitvoering van die projecten.

Daar staat tegenover dat de regelgeving voor lagere overheden weer wat ingewikkelder is geworden; gemeenten die een bestemmingsplan opstellen dat raakt aan een belang van één van de projecten in het Barro, zullen nauwkeurig de regelgeving van het Barro moeten controleren.

Het Barro vormt daarmee een nieuwe, dwingende checklist bij de opstelling van bestemmingsplannen.

Bij het Barro zijn kaarten opgenomen welke de genoemde projecten in beeld brengen. De planlocatie is niet in een van de aangewezen projectgebieden gelegen. Hiermee zijn de bepalingen uit het Barro niet van toepassing op de planlocatie en is geen sprake van strijdigheid met de nationale belangen.

4.1.2 Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte

Op 13 maart 2012 heeft het Ministerie van Infrastructuur en Milieu (I&M) de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR) vastgesteld. In de SVIR geeft de Rijksoverheid haar visie op de ruimtelijke en mobiliteitsopgaven voor Nederland richting 2040 en op de manier waarop zij hiermee om zal gaan. Daarmee biedt het een kader voor beslissingen die de Rijksoverheid in de periode tot 2028 wil nemen, om Nederland concurrerend, bereikbaar, leefbaar en veilig te houden. In de SVIR maakt het Rijk helder welke nationale belangen zij heeft in het ruimtelijk en mobiliteitsdomein en welke instrumenten voor deze belangen door de Rijksoverheid worden ingezet.

Overheden, burgers en bedrijven krijgen de ruimte om oplossingen te creëren. Het Rijk gaat zo min mogelijk op de stoel van provincies en gemeenten zitten en richt zich op het versterken van de internationale positie van Nederland en het behartigen van de nationale belangen. De Rijksoverheid brengt het aantal procedures en regels stevig terug en brengt eenheid in het stelsel van regels voor infrastructuur, water, wonen, milieu, natuur en monumenten. Het Rijk wil de beperkte beschikbare middelen niet versnipperen. Het investeert dáár waar de nationale economie er het meest bij gebaat is, in de stedelijke regio’s rond de main-, brain- en greenports inclusief de achterlandverbindingen. Om nieuwe projecten van de grond te krijgen zoekt het Rijk samenwerking met marktpartijen en andere overheden.

Zo lang er geen sprake is van een nationaal belang zal het rijk de beoordeling en uitvoering van ontwikkelingen dus aan de provincies en gemeenten overlaten. In onderhavig geval is geen sprake van een nationaal belang, een gebied van nationaal belang of een nadelige invloed op ontwikkelingen van nationaal belang. Hiermee dient verdere toetsing dan ook plaats te vinden aan het provinciale beleid.

4.1.3 Ladder duurzame verstedelijking

Ingevolgde artikel 3.1.6 lid 2 van het Besluit ruimtelijke ordening (Bro), de zogenaamde Ladder voor duurzame verstedelijking, dient de toelichting bij een bestemmingsplan, waarin een nieuwe stedelijke ontwikkeling mogelijk wordt maakt, te voldoen aan een drietal voorwaarden, ook wel 'treden' genoemd.

Onderdeel a (Trede 1) verplicht overheden om nieuwe stedelijke ontwikkelingen af te stemmen op de geconstateerde actuele behoefte en de wijze waarop in die behoefte wordt voorzien ook regionaal af te stemmen. Op deze wijze wordt over- en ondercapaciteit zoveel mogelijk voorkomen.

Onderdeel b (Trede 2) vraagt om te beoordelen of de beoogde ontwikkeling binnen het bestaand stedelijk gebied in de betreffende regio kan worden gerealiseerd. Dit betekent dat wordt bezien of binnen bestaand stedelijk gebied in de behoefte kan worden voorzien door middel van herstructurering, transformatie of anderszins. Onderdeel hiervan is dat wordt bekeken of leegstaande verstedelijkingsruimte door het treffen van kwalitatieve maatregelen in de behoefte kan voorzien.

Onderdeel c (Trede 3) bepaalt dat moet worden beoordeeld in hoeverre de ontwikkeling mogelijk is op locaties die al ontsloten zijn of ontsloten worden door verschillende modaliteiten op een schaal die passend is bij de beoogde ontwikkeling.

Een 'stedelijke ontwikkeling' is als volgt gedefinieerd:

"ruimtelijke ontwikkeling van een bedrijventerrein of zeehaventerrein, of van kantoren, detailhandel, woningbouwlocaties of andere stedelijke voorzieningen".

Bij de voorgenomen ontwikkeling is geen sprake van een stedelijke ontwikkeling. Hiermee wordt met de voorgenomen ontwikkeling voldaan aan het gestelde in artikel 3.1.6 lid 2 Bro (Ladder duurzame verstedelijking).

4.2.1 Provinciaal Omgevingsplan Limburg 2014

Op 12 december 2014 zijn door Provinciale Staten het Provinciaal Omgevingsplan Limburg 2014 (POL2014), de Omgevingsverordening Limburg 2014 en het Provinciaal Verkeers en- Vervoersprogramma 2014 vastgesteld. Deze documenten zijn op 16 januari 2015 in werking getreden.

Het POL2014 is een visie waarin centraal staat wat er nodig is om de kwaliteit van de fysieke omgeving te verbeteren, die vooral kijkt naar de komende 10 jaar. Samen met de inspanningen op andere terreinen moet dat leiden tot een leef- en vestigingsklimaat van voortreffelijke kwaliteit. Het POL2014 heeft vier wettelijke functies, namelijk die van structuurvisie (Wet ruimtelijke ordening), provinciaal milieubeleidsplan (Wet milieubeheer), regionaal waterplan (Waterwet) en Provinciaal Verkeer- en Vervoersplan (Planwet verkeer en vervoer).

De centrale ambitie komt voort uit de Limburgagenda: een voortreffelijk grensoverschrijdend leef- en vestigingsklimaat, dat eraan bijdraagt dat burgers en bedrijven kiezen om naar Limburg toe te gaan en vooral ook om er te blijven. In het POL2014 staan de fysieke kanten van het leef- en vestigingsklimaat centraal. Belangrijke uitdagingen zijn het faciliteren van innovatie, het aantrekkelijk houden van de regio voor jongeren en arbeidskrachten, het versnellen van de energietransitie, de fundamenteel veranderde opgaven op het gebied van wonen en voorzieningen, de leefbaarheid van kernen en buurten en het inspelen op de klimaatverandering.

Het grondgebied van provincie Limburg is opgedeeld in verschillende gebieden, waar voor elk gebied specifieke beleidsuitgangspunten van toepassing zijn. Zoals te zien in de volgende figuur is de locatie gelegen in een gebied dat is aangemerkt als 'buitengebied' dat aansluit aan het gebied dat is aangemerkt als 'overig bebouwd gebied'. Daarnaast is de locatie gelegen in het Nationaal landschap Zuid-Limburg.

Uitsnede kaart zoneringen POL2014.
Bron: Provincie Limburg.

De nieuwe stal zal worden opgericht in het deel dat is gelegen in het buitengebied. De nieuw op te richten voerkeuken/mestplaat valt binnen het overig bebouwd gebied.

Het buitengebied betreft gronden met een vaak agrarisch karakter, waarop de landbouw mogelijkheden tot doorontwikkeling heeft. Hierbij is het van belang de milieuhinder van agrarische bedrijven zoveel mogelijk te beperken en waar mogelijk terug te dringen.

Het overig bebouwd gebied betreft gemengde woon en werkgebieden met deels een stedelijk en deels een landelijk karakter. De balans van voorzieningen en functies staat hierin centraal.

Het overgrote deel van de ontwikkeling valt binnen het buitengebied, waarbinnen voldoende mogelijkheden tot doorontwikkeling van agrarische bedrijven zijn opgenomen. De ontwikkeling betreft een uitbreiding van een bestaand agrarisch bedrijf. Er is ter plaatse sprake van een gemengde structuur. De ligging van een deel van de locatie in het overig bebouwd gebied zal dan ook niet leiden tot onevenredige beperkingen voor de voorgenomen ontwikkeling, mits geen sprake is van een toename van de milieuhinder ter plaatse.

Het unieke karakter van het Nationaal Landschap Zuid-Limburg dient hersteld, onderhouden en doorontwikkeld te worden. Daarbij ligt de focus op tien kernwaarden in het centrale deel van het gebied, het beschermingsgebied Nationaal Landschap.

Het omgevingsbeleid is er op gericht om de (huidige) landschappelijke kernkwaliteiten als onderdeel van de kernwaarden van het Nationaal Landschap te behouden, te beheren, te ontwikkelen en te beleven. Ontwikkelingen binnen de ruimte die het beleid voor de verschillende thema’s biedt zijn mogelijk mits de kernkwaliteiten behouden blijven of versterkt worden (‘ja-mits’).

De kernwaarden zijn als volgt:

• 1. Reliëf.
• 2. Cultuurhistorisch erfgoed.
• 3. Groen karakter.
• 4. Open-besloten.
• 5. Bereikbaarheid.
• 6. Grondgebonden landbouw.
• 7. Metropolitane binnentuin.
• 8. Beleving.
• 9. Cultureel aanbod.
• 10. Leefbaarheid.
  

De voorgenomen ontwikkeling zal geen nadelige invloed hebben op de kernwaarden. Gesteld kan worden dat de voorgenomen ontwikkeling het herstel, onderhoud en de doorontwikkeling van de kernkwaliteiten en het unieke karakter van het landschap niet in de weg zal staan.

Hiermee kan worden gesteld dat de voorgenomen ontwikkeling past binnen de uitgangspunten zoals zijn opgenomen in het POL2014.

4.2.2 Omgevingsverordening Limburg 2014

De Omgevingsverordening Limburg 2014 is tegelijkertijd met het Provinciaal Omgevingsplan Limburg 2014 vastgesteld op 12 december 2014. Op 16 januari 2015 is deze in werking getreden.

De omgevingsverordening biedt het juridisch kader van het omgevingsplan. De beleidsuitgangspunten uit het omgevingsplan zijn in de omgevingsverordening juridisch verankerd.

Ten aanzien van het Nationaal Landschap Zuid-Limburg zijn regels voor de beschermingsgebieden daarvan. De locatie is in een dergelijk beschermingsgebied gelegen. Hierin is opgenomen dat indien een plan nadelige gevolgen heeft op de kernkwaliteiten van het nationaal landschap dan dient dit gecompenseerd te worden. De voorgenomen ontwikkeling heeft geen nadelige gevolgen op de kernkwaliteiten.

Daarnaast moeten nieuwe ontwikkelingen voldoen aan de emissie-eisen zoals zijn opgenomen in de verordening. Bij de voorgenomen ontwikkeling is reeds een Natuurbeschermingswetvergunning verkregen, waarin deze nieuwe emissie-eisen zijn meegenomen. Hieraan wordt met de voorgenomen ontwikkeling dus voldaan.

Hiermee kan worden gesteld dat aan het bepaalde in de Omgevingsverordening Limburg 2014 wordt voldaan.

4.2.3 Limburgs Kwaliteits Menu

In de actualisatie van het Provinciaal Omgevingsplan Limburg 2006 (POL2006) van provincie Limburg uit 2010 is het onderdeel Limburgs Kwaliteitsmenu (LKM) opgenomen. Het LKM dient ter versterking en behoud van de landschappelijke kwaliteiten van het landelijk gebied van Limburg. Hierin is opgenomen dat voor realisatie van woningen en andere ontwikkelingen buiten de stedelijke contouren gepaard moeten gaan met landschappelijke kwaliteitsverbetering, natuurontwikkeling en ontstening. Uitwerking van deze regels is verder vastgelegd in de Beleidsregel Limburgs Kwaliteitsmenu 2010.

De Beleidsregel Limburgs Kwaliteitsmenu 2010 is opgedeeld in verschillende modules om voor elke soort ontwikkeling buiten de contour de beste reslutaten voor kwaliteitsverbetering te behalen. Onderhavige ontwikkeling is in te delen onder de module 'agrarische nieuwvestiging en uitbreiding' uit de Beleidsregel.

De module voor agrarische nieuwvestiging en uitbreiding van agrarische bedrijven is van toepassing op agrarische bedrijven, agrarische hulp- en nevenbedrijven, boomkwekerijen, paardenhouderijen en hoveniersbedrijven. Voor glastuinbouwbedrijven is een specifieke module opgenomen. In onderhavig geval is geen sprake van een glastuinbouwbedrijf.

Nieuwvestiging en uitbreiding van agrarische bedrijven is alleen toegestaan na een ruimtelijke afweging en onder voorwaarde dat de agrarische bedrijven een bijdrage leveren aan de ruimtelijke kwaliteit van de omgeving middels inpassing en kwaliteitsverbetering.

Als basis geldt voor elke ontwikkeling met betrekking tot bouwen, bouwwerken en verharding van agrarische bedrijven dat:

• de ontwikkeling (dus niet de volledige bestaande bouwkavel) wordt ingepast op basis van een inpassingsplan, dat is afgestemd op de specifieke omgevingskenmerken (landschappelijke en ruimtelijke inpassing);
• er ten aanzien van de nieuwe ontwikkeling voorzieningen worden getroffen voor de afkoppeling van hemelwater, waarbij afhankelijk van de situatie dit infiltratie of retentie kan zijn.
  

In geval van nieuwvestiging, omschakeling, overschrijding van de referentiemaat en/of ontwikkeling in gebieden met méér dan alleen agrarische waarde volgens het bestemmingsplan geldt naast de basis ook een aanvullende kwaliteitsverbetering. Onderdeel van deze kwaliteitsverbetering is sloop van bebouwing, aanleg van nieuwe natuur of landschap en andere kwaliteitsverbeterende maatregelen. Indien aanvullende kwaliteitsverbeterende maatregelen aan de orde zijn, dient in ieder geval de volledige kavel te worden ingepast.

In onderhavig geval is geen sprake van nieuwvestiging, omschakeling, overschrijding van de referentiemaat en/of ontwikkeling in gebieden met méér dan alleen agrarische waarde volgens het bestemmingsplan. Hiermee kan worden volstaan met de algemene voorwaarden voor verbetering van de ruimtelijke kwaliteit. Op basis hiervan is door een landschapsdeskundige een landschappelijk inrichtingsplan opgesteld waarin de voorwaarden zijn meegenomen. Dit landschappelijk inrichtingsplan is verder uitgewerkt in de paragraaf "Landschappelijke inpassing" (paragraaf 2.1.7.3 van dit plan). Voor het landschappelijk inrichtingsplan zelf wordt verwezen naar bijlage 2 van dit plan.

Hiermee wordt aan de voorwaarden uit het Limburgs Kwaliteitsmenu voldaan.

4.2.4 Provinciale woonvisie en Verordening wonen Zuid-Limburg

Op 1 februari 2011 hebben Provinciale Staten van Limburg de Provinciale Woonvisie 2010-2015 vastgesteld. In deze visie heeft de provincie Limburg beschreven hoe de woningvoorraadontwikkeling de komende jaren vorm gegeven kan worden en welke rollen en taken de provincie daarbij kan en wil vervullen. Tevens staat beschreven hoe de provincie deze ambities wil realiseren.

Het doel van de provinciale woonvisie is om in Limburg een aantrekkelijk woon- en leefklimaat te realiseren en te bevorderen. In Zuid-Limburg wordt ingezet op het transformeren van de bestaande woningvoorraad naar de toekomstig gewenste kwaliteiten en samenstelling. Deze transformatieopgave kan worden gerealiseerd door herstructurering, sloop en vervangende nieuwbouw.

De omvorming van de woningvoorraad en het wegnemen van het woningoverschot zal voor 90-95% binnen de stadsregio’s moeten gebeuren. Nieuwe activiteiten dienen zoveel mogelijk geconcentreerd te worden in de bestaande stedelijke bebouwing en indien dit niet mogelijk is aansluitend aan bestaand bebouwd gebied.

Op 21 juni 2013 hebben Provinciale Staten de verordening Wonen Zuid-Limburg vastgesteld. Met de verordening wordt beoogd te borgen dat de kwaliteit van de bestaande woningvoorraad op peil blijft en aansluit bij de vraag van de huidige en toekomstige woonconsument.

De vitaliteit en de kwaliteit van wonen en leven in Zuid-Limburg wordt hiermee versterkt. Deze verordening is een tijdelijke regeling, bedoeld om de periode tot aan de vaststelling van het POL2014 te overbruggen.

De Verordening moet zorgen dat de mismatch tussen vraag en aanbod in kwantiteit en kwaliteit verder afneemt. Dit betekent dat het overaanbod aan woningen niet verder mag toenemen en dat de kwaliteit van nieuwbouw woningen moet voldoen aan de eisen van de huidige en toekomstige woonconsument. Er mogen geen ’ongewenste’ woningen bij komen. De term 'ongewenst' wordt gebruikt om aan te geven dat het niet de bedoeling is dat de hele woningmarkt 'op slot' gaat. Er zijn plannen in de maak voor woningen die ook in deze fase als wenselijk en zelfs noodzakelijk kunnen worden beschouwd. Ook valt het niet uit te sluiten dat in de nabije toekomst nieuwe plannen worden gemaakt voor woningen, die eveneens wenselijk worden geacht. Dergelijke plannen moeten natuurlijk doorgang kunnen vinden.

Een ruimtelijk plan voor een gebied gelegen in de regio Zuid-Limburg voorziet derhalve niet in toevoeging van nieuwe woningen aan de bestaande planvoorraad.

Bij de voorgenomen ontwikkeling is geen sprake van het oprichten van een nieuwe woning. Wel is ter plaatse een bedrijfswoning aanwezig. Een plan of project kan niet zomaar een nieuwe woning toestaan. Een (bedrijfs)woning mag daarmee niet worden gesplitst. Ook is er geen tweede bedrijfswonig of nieuwe woning mogelijk.

Bij de voorgenomen ontwikkeling is geen sprake van splitsing van de bedrijfswoning of het toevoegen van een nieuwe (bedrijfs)woning. Hiermee past de ontwikkeling binnen de provinciale woonvisie.

4.3.1 Intergemeentelijke structuurvisie Parkstad Limburg ‘ruimte voor park & stad’

Op 19 oktober 2009 heeft de regio Parkstad Limburg, een samenwerkingsverband tussen de gemeenten Brunssum, Heerlen, Kerkrade, Landgraaf, Onderbanken, Simpelveld en Voerendaal, de Intergemeentelijke Structuurvisie Parkstad Limburg vastgesteld.

De missie van de regionale samenwerking is het versterken van de economische structuur van Parkstad Limburg om een duurzaam economisch perspectief voor de inwoners van de regio te realiseren.

De intensivering van de samenwerking richt zich op vier werkvelden: Ruimte, Economie, Wonen en Mobiliteit. De Intergemeentelijke structuurvisie Parkstad Limburg is het regionale kader voor het thema Ruimte en heeft tot doel het ruimtelijk faciliteren van de ontwikkeling van Parkstad Limburg. De intergemeentelijke structuurvisie biedt geen strak ingekaderd toekomstbeeld, maar schetst ontwikkelingskansen en biedt beheer- en sturingsinstrumenten. Het is een plan waarin de ruimtelijke ontwikkeling van Parkstad Limburg voor de komende 20 tot 30 jaar wordt geschetst.

In de intergemeentelijke structuurvisie wordt onderscheid gemaakt in 4 thema's. Deze thema's zijn:

• 1. Thema ruimtelijke identiteit;
• 2. Thema economie;
• 3. Thema wonen;
• 4. Thema mobiliteit.
  

Thema ruimtelijke identiteit:
In het thema ruimtelijke kwaliteit staat de regionale ontwikkeling in samenhang met de natuur centraal. Parkstad Limburg heeft een unieke ruimtelijke structuur die de identiteit van het gebied bepaalt. De ruimtelijke structuur dient beter "leesbaar" te worden, wat vraagt om onderling afgestemde keuzen. Dit vertaalt zich in zonering van het stedelijk gebied. Van grote waarde hierbij is de afwisseling tussen bebouwd en onbebouwd gebied. Nieuwe ruimtelijke behoeften moeten zodanig worden ingepast dat zij leiden tot een versterking en verheldering van de unieke ruimtelijke structuur. Daarnaast is de versterking van de ruimtelijke identiteit en kwaliteit een belangrijke opgave. Ten slotte dient ruimte geboden te worden aan de transformatie van de landbouw. Het gaat daarbij om het ruimtelijk faciliteren van het innoverend vermogen in de landbouw, waarbij de plattelandseconomie meer gedragen dient te worden door de toeristische sector en de Nieuwe Economische Dragers. Hierbij gaat het ook om het positioneren van de productielandbouw en/of andere vormen van landbouw door middel van gerichte inzet van het instrumentarium op het gebied van de grondmobiliteit en andere ruimtelijke instrumenten.

Thema economie:
Binnen het thema economie staat de economische vitaliteit en ondernemerschap centraal. Hierbij is het uitgangspunt een tweesporenbeleid om de gewenste economische vitaliteit en ondernemerschap te bereiken. Dat beleid bestaat uit het optimaliseren van de voorwaarden voor economische ontwikkeling en het inzetten op die clusters waarin Parkstad Limburg al een sterke positie heeft of reeds van oudsher een sterke binding mee heeft. Bedrijvigheid is daarbij niet meer specifiek gebonden aan een bepaalde vestigingsplaats.

Thema wonen:
In het thema wonen wordt gestreefd naar kwalitatief hoogwaardige woonmilieus door herstructurering. De woningmarkt is, door bevolkingsdaling en een evenwichtige woningmarkt, veranderd van een aanbodmarkt naar een vraagmarkt. De opgave zal voor het overgrote deel binnen het stedelijk gebied bestaan uit transformatie van een deel van de woningen en woonmilieus.

Thema mobiliteit:
Binnen het thema mobiliteit wordt gestreefd naar wegen om samenhang te verbinden, waarbij de ambitie is om Parkstad Limburg regionaal en internationaal goed bereikbaar te maken. Hierbij wordt ingestoken in een omvorming van een radiale naar een ringstructuur en naar versterking van de internationale railverbindingen. Het gaat hierbij om het realiseren en versterken van de hoofdwegenstructuur, internationale verbindingen en het realiseren van grensoverschrijdend openbaar vervoer. Nadrukkelijk dient aandacht besteed te worden aan de compenserende en mitigerende maatregelen die de definitieve tracés tot gevolg hebben. Daarnaast staat doorontwikkeling van de spoorverbindingen centraal.

De uitwerking van deze thema's heeft zich vertaald in zes pijlers. Deze zijn als volgt benoemd:

• 1. Landschap leidt;
• 2. Eén hoofdcentrum;
• 3. Energie als fundament;
• 4. Netwerk van park en stad;
• 5. Economische slagader N281;
• 6. Buitenring = Parkstadring.
  

Landschap leidt:
In deze pijler is het groene grensoverschrijdende landschap de basiskwaliteit en is dit leidend voor de ruimtelijke ontwikkeling. Deze basiskwaliteit bestaat uit het samenspel tussen bodem, reliëf en water, uiteenlopende landschappen en een hoge ruimtelijke dynamiek en natuurgebieden. De beekdalen en het reliëf spelen in de ruimtelijke kwaliteit een belangrijke rol en daarom dient de intrinsieke waarde daarvan te worden beschermd en versterkt. Het landschap staat daarom centraal in de ruimtelijk-economische ontwikkeling van de regio en vormt het afwegingskader voor nieuwe ontwikkelingen.

Eén hoofdcentrum:
In deze pijler is het streven naar één hoogstedelijk centrum voor de regio met Euregionale allure. De stedelijke agglomeratie heeft de behoefte aan één duidelijk hoofdcentrum, een gebied waar de belangrijkste functies gebundeld worden. Een dergelijk centrum is voor de positionering van de regio in zowel binnen- als buitenland essentieel. Daarnaast blijven subcentra bestaan met elk een eigen profiel en identiteit.

Energie als fundament:
In deze pijler wordt gestreefd naar energe als (cultuurhistorisch) fundament, als verbeelding van de economische kansen voor de toekomst en als beeldspraak voor een regio met een historische en huidige hoge economische dynamiek. Gezien de voormalige Oostelijke Mijnstreek is de regio onlosmakelijk verbonden met de historie, cultuur en mentaliteit en identiteit van de mijnbouw. De regio kwam tot economische bloei door de energielevering in de vorm van steenkool. Dit verleden biedt aanknopingspunten voor de toekomst, waarbij wordt ingezet op nieuwe vormen van energie.

Netwerk van park en stad:
In deze pijler staat een kwalitatief hoogwaardig netwerk van park en stad, met hoogwaardige grenzen en grensoverschrijdende relaties centraal. De ruimtelijke structuur van de regio is te kenmerken als een fijnmazig netwerk waarbinnen stedelijk en landelijk gebied, rood en groen en natuur en landschap elkaar sterk afwisselen, waarmee een wisselend beeld ontstaat van hoge natuurwaarden en landelijk gebied dichtbij de stedelijke gebieden. Dit vormt de basis voor toekomstige ontwikkelingen. De groene kwaliteit vertaalt zich het best in het feit dat bijna alle inwoners van de regio te voet binnen 5 minuten een van de hoogwaardige natuurgebieden kunnen bereiken. Het netwerk van stedelijk gebied en groen landschap verdient bescherming en verbetering.

Economische slagader N281:
In deze pijler vormen de westflank en de stadsboulevard N281 de hoofdas voor de economie, zijn zij de drager van de identiteit en maken zij de economische dynamiek zichtbaar. De N281 en de A76 koppelen de regio aan de omliggende regio's en landen. De economische potenties van de westflank en stadsboulevard N281 zijn groot en trekken jaarlijks miljoenen mensen. In de westflank zijn ook andere functies aanwezig, zoals natuur, cultuur en wonen. Midden in de westflank ligt het regionale hoofdcentrum.

Buitenring = Parkstadring:
In deze pijler zijn de buitenring en de N281 de "Parkstadring" en ontwikkelingsas voor de economie, waarbij aan de westzijde van de regio de nadruk ligt op economie en aan de oostzijde de nadruk ligt op nieuwe economie op het gebied van toerisme en recreatie. De buitenring is een provinciale weg die samen met de A76 een internationale rol gaat vervullen. De buitenring zal dan ook een ringweg gaan vormen, de "Parkstadring" die over de gehele lengte grote economische kansen biedt. De regio krijgt daarmee een optimale ontsluiting, waarmee de regio stevig in het internationale netwerk wordt verankerd. Nieuwe delen moeten met respect voor het fijnmazig netwerk van stad en land worden ingepast.

De thema's en pijlers zijn uitgewerkt in een beheer- en structureringskaart. Hieruit zijn per gebied thema's af te leiden waarop dient te worden ingespeeld en is per gebied de mate van belang voor internationale samenhang weergegeven. Zoals te zien in de volgende figuur is de planlocatie gelegen in een gebied waarvoor het thema ruimtelijke identiteit van toepassing is, waarbij de mate van belang voor internationale samenhang als matig is omschreven. Tevens is de planlocatie deels gelegen in een gebied aangemerkt voor het thema wonen met een geringe mate van belang.

Beheer- en structureringskaart Intergemeentelijke Structuurvisie Parkstad Limburg.
Bron: Samenwerkingsverband Parkstad Limburg.

Ten aanzien van het thema ruimtelijke identiteit en locaties met matig belang voor de internationale verbinding is in de Intergemeentelijke Structuurvisie het volgende gesteld:

" Wat is het:
Glooiende gebieden, plateugebieden en "groene voegen".

Doel:
Behouden, verbeteren, beheren.

Beschermingsregime:
Ja, mits...

Hoofdregel:
Nieuwe plannen, projecten en handelingen zijn toegestaan, mits...

Voorwaarden:
Nieuwe ontwikkelingen leiden tot een kwalitatieve en kwantitatieve versterking van de ecologische structuur, watersystemen, bos, natuur en landschapswaarden."

Bij de voorgenomen ontwikkeling is, zoals ook gesteld in het Limburgs Kwaliteitsmenu, sprake van een goede landschappelijke inpassing, waarbij sprake is van een versterking van de ruimtelijke kwaliteit. Ten behoeve van de uitvoering van deze landschappelijke inpassing is door een landschapsdeskundige een landschappelijk inrichtingsplan opgesteld. Dit landschappelijk inrichtingsplan is verder uitgewerkt in de paragraaf "Landschappelijke inpassing" (paragraaf 2.1.7.3). Het inrichtingsplan zelf is opgenomen als bijlage 2 bij dit plan.

Ten aanzien van het thema wonen met gering belang voor de internationale verbinding is in de Intergemeentelijke Structuurvisie het volgende gesteld:

" Gebiedstype:
Dorps/landelijk.

Bouwhoogte:
Minder dan of gelijk aan 2 bouwlagen met kap.

Dichtheid:
Minder dan 20 woningen per hectare.

Kenmerken:
Rust, ruimte en groen.

Algemeen:
Inbreiden voor uitbreiden stedelijke contour.

Aandachtspunten:
Structuurversterking en herstel van stadsranden, centra en radiaalwegen."

Bij de voorgenomen ontwikkeling is sprake van uitbreiding van een agrarisch bedrijf, zijnde een melkveehouderij. De woningdichtheid, het woonmilieu en de woningtypologie zal met de voorgenomen ontwikkeling dan ook niet worden aangetast.

Hiermee kan worden gesteld dat de voorgenomen ontwikkeling past binnen de uitgangspunten uit de Intergemeentelijke Structuurvisie Parkstad Limburg.

4.3.2 Herstructureringsvisie voor de woningvoorraad Parkstad Limburg

De herstructureringsvisie is een verdere uitwerking van het regionale woonbeleid op het kwantitatieve onderdeel. De visie is vastgesteld door de Parkstad Raad in december 2009. In de herstructureringsvisie wordt de noodzaak van het onttrekken van woningen aan de woningvoorraad nader onderstreept. De herstructureringsvisie maakt voor de periode 2010-2020 duidelijk waar en op welke wijze de kwantitatieve en kwalitatieve veranderingsopgave plaats moet vinden, uitgedrukt in cijfers.

Per gemeente is een onttrekkingsopgave vastgesteld. Dit houdt in dat geen nieuwe woningen worden toegestaan, tenzij daar reeds besuitvorming voor is genomen. Voor de planlocatie is geen besluitvorming genomen. Dit betekent dat het aantal woningen niet mag toenemen. Ook mogen de woningen niet worden gesplitst.

Bij de voorgenomen ontwikkeling zal het aantal woningen niet toenemen en is geen srake van splitsing van de aanwezige bedrijfswoning. Hiermee past de ontwikkeling binnen de kaders van de Herstructureringsvisie voor de woningvoorraad Parkstad Limburg.

4.3.3 Regionale Woonstrategie 2012-2020; Kiezen voor Parkstad

In december 2012 heeft de Parkstad Raad de ‘Regionale Woonstrategie 2012 – 2020; Kiezen voor Parkstad’ vastgesteld. De Woonstrategie schetst de keuzes die gemaakt worden om de uitvoering van de herstructurering die inmiddels in volle gang is, verder vorm te geven. En de Woonstrategie roept betrokken partijen – bewoners, corporaties, marktpartijen en overheden – op om samen te blijven werken aan een duurzaam vitaal Parkstad.

Door de herstructurering in zowel de huur- als koopsector in te zetten, kan een betere balans tussen de beide sectoren gerealiseerd worden. Tegelijk zal voor de woningmarkt als geheel de komende jaren verder worden ingezet op het terugbrengen van de plancapaciteit.

De focus op de koopvoorraad, op de plancapaciteit en op een goed gedifferentieerde woningmarkt, zijn in deze woonstrategie uitgewerkt. Met voor elk thema een eigen aanpak waarbij het maken van een kwalitatieve slag in de woningvoorraad het uitgangspunt vormt en duurzaamheid een belangrijke rol zal spelen.

Nieuwe woningen passen niet zomaar in de woonstrategie. Bij de voorgenomen ontwikkeling is geen sprake van nieuwe woningen en/of woningsplitsing. Hiermee past deze binnen het gestelde in de 'Regionale woonstrategie 2012-2020; kiezen voor Parkstad'.

4.3.4 Regionale Woningmarktprogrammering 2013-2016 Parkstad Limburg

De Parkstadraad op 11 december 2013 de regionale woningmarktprogrammering voor de periode 2013-2016 vastgesteld. Dit betreft de uitwerking van de Regionale Woonstrategie. Met deze regionale woningmarktprogrammering spreken de gemeenten in Parkstad Limburg uit, rekening te houden met elkaars belangen en te streven naar een evenwichtige woningmarkt. De regionale woningmarktprogrammering koppelt kwaliteit aan kwantiteit en is daarmee een belangrijk instrument voor de regiogemeenten. De gemeenten geven met deze regionale woningmarktprogrammering aan welke woningbouwprojecten het best aansluiten bij de huidige marktomstandigheden en hoe in de toekomst met nieuw toe te voegen woningbouwprojecten wordt omgegaan.

De regionale woningmarktprogrammering geeft enerzijds de regels aan hoe om te gaan met bestaande en nieuwe woningbouwplannen. Anderzijds is er een projectenlijst, die gecategoriseerd is en waarbij een werkwijze is afgesproken. Anders dan voorheen is de regionale woningmarktprogrammering dus meer dan alleen een overzichtslijst van projecten. Het doel van de regionale woningmarktprogrammering is om volume terug te brengen een daarbij te sturen op de frictie in kwaliteit.

Bij nieuwe projecten staat de transformatieopgave op het niveau van woongebieden centraal. Een nieuw initiatief kan worden toegevoegd aan de regionale woningmarktprogrammering, als bij de kwantitatieve en kwalitatieve afweging wordt voldaan aan enkele voorwaarden.

Bij de voorgenomen ontwikkeling is geen sprake van een toename van de woningvoorraad. Hiermee past deze binnen het gestelde in de Regionale woningmarktprogrammeering 2013-2016 Parkstad Limburg.

4.4.1 Vigerend bestemmingsplan

Op de planlocatie is het beleid uit het bestemmingsplan "Buitengebied", vastgesteld door de gemeenteraad op 22 september 2005, en het bestemmingsplan "Buitengebied, herziening 2008", vastgesteld door de gemeenteraad op 29 januari 2009, van gemeente Simpelveld onverkort van toepassing.

Zoals te zien in de volgende figuur is de planlocatie aan de Koolhoverweg 30 te Bocholtz gelegen in een gebied met de bestemming 'agrarisch bouwblok'. Voor een deel van het bouwblok (het westelijke deel, rrod omlijnd) is door de provincie in die tijd goedkeuring onthouden.

Uitsnede verbeelding vigerend bestemmingsplan.
Bron: Gemeente Simpelveld.

Gezien voor een deel van het bouwvlak goedkeuring is onthouden is het niet voldoende groot voor de gewenste ontwikkeling.

In onderhavige situatie is sprake van vergroting van een agrarisch bouwvlak. De voorgenomen ontwikkeling is in strijd met de regels zoals gesteld in het bestemmingsplan "Buitengebied Simpelveld" en het bestemmingsplan "Buitengebied, herziening 2008". Om de voorgenomen ontwikkeling mogelijk te maken is het noodzakelijk het vigerend bestemmingsplan te herzien met een partiële herziening. Deze toelichting dient ter verantwoording van de te doorlopen bestemmingsplanprocedure conform artikel 3.1 van de Wet ruimtelijke ordening (Wro).

4.4.2 Archeologische verwachtings- en cultuurhistorische advieskaart

Gemeente Simpelveld heeft een archeologische verwachtings- en cultuurhistorische advieskaart vastgesteld. Hierop is weergegeven waar de archeologische monumenten van de gemeente zijn gelegen, waar zich eventueel vindplaatsen van archeologische resten bevinden en wat de te verwachten kans is op het aantreffen van archeologische waarden in de gemeente.

Om te bepalen of sprake is van mogelijke verstoring van archeologische resten heeft toetsing aan de archeologische verwachtings- en cultuurhistorische advieskaart plaatsgevonden. Dit is verder behandeld in de paragraaf "Archeologie en cultuurhistorie" (paragraaf 5.2).

4.4.3 Gemeentelijk woningbouwprogramma

Het college heeft op 21 december 2010 met het gemeentelijk woningbouwprogramma vastgesteld. Hierin staan de plannen die nog uitgevoerd mogen worden. Indien een plan niet op deze lijst staat, kan deze niet toegekend worden.

De voorgenomen ontwikkeling is niet op de lijst opgenomen. Hiermee worden nieuwe woningen uitgesloten. Dit geldt zowel voor nieuwe woningen als voor splitsing van bestaande (bedrijfs)woningen. Bij de voorgenomen ontwikkeling is hier geen sprake van en past daarmee binnen het gemeentelijke woningbouwprogramma.

5.1.1 Bodem

De bodemkwaliteit is in het kader van de Wet ruimtelijke ordening (Wro) van belang indien er sprake is van functieveranderingen en/of een ander gebruik van de gronden. De bodem moet geschikt zijn voor de functie. Mocht er een verontreiniging te verwachten zijn dan wel mocht deze feitelijk aanwezig zijn, dan dient inzichtelijk gemaakt te worden dat na vaststelling van het plan de beoogde oplossing om dit probleem aan te pakken (milieu)technisch haalbaar is en dat er voldoende budget beschikbaar is.

Om dit aan te tonen dient bij ontwikkelingen op verontreinigde locaties een bodemonderzoek uitgevoerd te worden conform de wettelijke norm NEN 5740. Een dergelijk onderzoek moet aantonen of de bodemkwaliteit ter plaatse van de ontwikkeling gevolgen heeft op de gewenste activiteiten ter plaatse. Dit is echter vooral van belang bij inrichtingen waarbij gedurende een deel van de dag mensen aanwezig zullen zijn. Vanuit artikel 8 van de Woningwet wordt voor elke inrichting waarin meer dan 2 uur per dag mensen aanwezig zullen zijn en bodemonderzoek geëist om aan te tonen of de bodem ter plaatse dusdanig verontreinigd is dat dit risico's voor de gezondheid met zich meebrengt.

De gronden waarop de voorgenomen ontwikkeling plaatsvindt is in gebruik als grasland en landbouwgrond. Uit ervaring blijkt dat deze gronden nagenoeg altijd schoon zijn, mits geen boomgaarden aanwezig zijn geweest en geen sloten zijn gedempt. Dit is in onderhavige situatie niet het geval. Tevens zijn op de locatie, ook vanuit het verleden, geen bodemverontreinigende activiteiten bekend. Hiermee kan worden aangenomen dat de locatie waarschijnlijk schoon is.

In onderhavig geval is sprake van het oprichten van een nieuwe ligboxenstal. Hierin zullen meer dan 2 uur op een dag mensen aanwezig zijn. Artikel 8 van de Woningwet in acht genomen, dient voor een dergelijke inrichting een bodemonderzoek te worden uitgevoerd.

Om aan te tonen of er sprake is van een verontreinigde bodem is een bodemonderzoek uitgevoerd conform de norm NEN 5740. Hieruit blijkt dat de locatie als "onverdacht" kan worden beschouwd en dat geen vervolgonderzoek noodzakelijk is. Voor het gehele onderzoek wordt verwezen naar bijlage 3 van dit plan.

5.1.2 Geluidhinder

De mate waarin het geluid, bijvoorbeeld veroorzaakt door het wegverkeer, het woonmilieu mag belasten, is geregeld in de Wet geluidhinder en het Besluit geluidhinder (Wgh en Bgh). De kern van de wet is dat geluidsgevoelige bestemmingen, worden beschermd tegen geluidhinder uit de omgeving ten gevolge van wegverkeer, spoorweg en industrie. De Wet geluidhinder kent de volgende geluidsgevoelige bestemmingen:

• 1. woningen;
• 2. onderwijsgebouwen (behoudens voorzieningen zoals een gymnastieklokaal);
• 3. ziekenhuizen en verpleeghuizen en daarmee gelijk te stellen voorzieningen zoals verzorgingstehuizen, psychiatrische inrichtingen, medische centra, poliklinieken, medische kleuterdagverblijven, etc..
  

Het beschermen van bijvoorbeeld het woonmilieu gebeurd aan de hand van vastgestelde zoneringen. De belangrijkste geluidsbronnen die in de Wet geluidhinder worden geregeld zijn industrielawaai, wegverkeerslawaai en spoorweglawaai. Verder gaat deze wet onder meer ook in op geluidwerende voorzieningen en geluidbelastingkaarten en actieplannen.

Het aantal verkeersbewegingen zal bij de voorgenomen ontwikkeling niet in onevenredige mate toenemen. Tevens is een goede ontsluiting aan de Koolhoverweg gerealiseerd, waarbij op eigen terrein voldoende gelegenheid is om te keren en parkeren. Hiermee zal de geluidbelasting die wordt veroorzaakt door vrachtverkeer niet verder toenemen.

Bij de voorgenomen ontwikkeling worden geen geluidoverlast veroorzakende inrichtingen opgericht. Hiermee is geen sprake van een toename van het eventueel veroorzaakte industrielawaai van de planlocatie aan de omgeving.

Bij de voorgenomen ontwikkeling worden geen geluidgevoelige objecten opgericht. Hiermee kan verdere toetsing achterwege blijven.

5.1.3 Luchtkwaliteit

De Eerste Kamer heeft op 9 oktober 2007 het wetsvoorstel voor de wijziging van de Wet milieubeheer goedgekeurd (Stb. 2007, 414) en vervolgens is de wijziging op 15 november 2007 in werking getreden. De wet vervangt het Besluit Luchtkwaliteit 2005. Met name paragraaf 5.2 uit genoemde wet is veranderd. Omdat 5.2 handelt over luchtkwaliteit staat de nieuwe 5.2 bekend als de 'Wet luchtkwaliteit'. De Wet luchtkwaliteit introduceert het onderscheid tussen 'kleine' en 'grote' projecten. Kleine projecten dragen 'niet in betekenende mate' (NIBM) bij aan de luchtkwaliteit. Een paar honderd grote projecten dragen juist wel 'in betekenende mate' bij aan de verslechtering van de luchtkwaliteit. Het gaat hierbij vooral om bedrijventerreinen en infrastructuur (wegen).

De Eerste Kamer is op 9 oktober 2007 akkoord gegaan met het wetsvoorstel over luchtkwaliteitseisen. Projecten die 'niet in betekenende mate bijdragen' (NIBM) aan de luchtverontreiniging, hoeven volgens het wetsvoorstel niet meer afzonderlijk getoetst te worden aan de grenswaarden voor de buitenlucht. Het Besluit NIBM omschrijft het begrip nader: een project dat minder dan 3% van de grenswaarden bijdraagt is NIBM. Dit komt overeen met 1,2 microgram per m3 (µg/m3) voor fijn stof en stikstofoxiden (NO2).

Projecten die wel 'in betekenende mate' bijdragen, zijn vaak al opgenomen in het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL). Het NSL is erop gericht om overal de Europese grenswaarden te halen. Daarom is ook een pakket aan maatregelen opgenomen: zowel (generieke) rijksmaatregelen als locatiespecifieke maatregelen van gemeenten en provincies. Dit pakket aan maatregelen zorgt ervoor dat alle negatieve effecten van de geplande ruimtelijke ontwikkelingen ruim worden gecompenseerd. Bovendien worden alle huidige overschrijdingen tijdig opgelost. In het NSL worden de effecten van alle NIBM-projecten verdisconteerd in de autonome ontwikkeling. Het NSL omvat dus alle cumulatieve effecten van (ruimtelijke) activiteiten op de luchtkwaliteit.

5.1.4 Externe veiligheid

Externe veiligheid gaat over de beheersing van activiteiten met gevaarlijke stoffen. Die activiteiten kunnen bestaan uit het opslaan, verwerken of transporteren van gevaarlijke stoffen. Deze activiteiten kunnen een risico veroorzaken voor de leefomgeving. Daarnaast worden de risico's van het opstijgen en landen op vliegvelden ook onder het thema externe veiligheid gevangen. De risico's worden uitgedrukt in twee risicomaten; het plaatsgebonden risico en het groepsrisico.

Voor de beoordeling van een ruimtelijk plan moet voor externe veiligheid worden vastgesteld of dit plan is gelegen binnen het invloedsgebied van een inrichting die valt onder het Besluit externe veiligheid inrichtingen (Bevi). Daarnaast wordt gekeken of het plan ligt binnen het invloedsgebied van de transportroute (weg, spoor, water of buisleiding) waarover gevaarlijke stoffen (o.a. LPG en benzine) worden vervoerd.

Het Bevi is gericht aan het bevoegd gezag inzake de Wet milieubeheer en de Wet ruimtelijke ordening en heeft onder meer tot doel om bij nieuwe situaties toetsing aan de risiconormen te waarborgen. In de Regeling externe veiligheid inrichtingen (Revi) zijn standaard afstanden opgenomen waarbij wordt voldaan aan de grenswaarden van het plaatsgebonden risico. Het Bevi is van toepassing op vergunningplichtige risicovolle bedrijven en nabij gelegen, al dan niet geprojecteerde, (beperkt) kwetsbare objecten. In artikel 2 lid 1 van het Bevi is opgesomd wat wordt verstaan onder risicovolle bedrijven. Voor toepassing van het Bevi wordt een nieuw ruimtelijk besluit gezien als een nieuwe situatie.

5.1.5 Milieuhinder en bedrijven

Milieuzonering beperkt zich tot milieuaspecten met een ruimtelijke dimensie, te weten: geluid, geur, gevaar en stof. De mate waarin de milieuaspecten gelden en waaraan de milieucontour wordt vastgesteld, is voor elk type bedrijvigheid verschillend. De 'Vereniging van Nederlandse Gemeenten' (VNG) geeft sinds 1986 de publicatie 'Bedrijven en Milieuzonering' uit. In deze publicatie is een lijst opgenomen met daarin de aan te houden richtafstanden tussen een gevoelige bestemming en bedrijven. Indien van deze richtafstand afgeweken wordt dient een nadere motivatie gegeven te worden waarom dat wordt gedaan. Het zo scheiden van milieubelastende en –gevoelige functies dient twee doelen:

• 1. het reeds in het ruimtelijk spoor voorkomen of zoveel mogelijk beperken van hinder en gevaar bij gevoelige functies (bijvoorbeeld woningen);
• 2. het bieden van voldoende zekerheid aan de milieubelastende activiteiten (bijvoorbeeld bedrijven) zodat zij de activiteiten duurzaam, en binnen aanvaardbare voorwaarden, kunnen uitoefenen.
  

5.1.6 Geurhinder

De Wet geurhinder veehouderij (Wgv) vormt vanaf 1 januari 2007 het toetsingskader voor de milieuvergunning, als het gaat om geurhinder vanwege dierenverblijven van veehouderijen. Het tijdstip van inwerkingtreding van de wet is vastgesteld bij Koninklijk Besluit van 12 december 2006. Op 18 december 2006 is de Wet geurhinder en veehouderij gepubliceerd.

De Wet geurhinder en veehouderij geeft normen voor de geurbelasting die een veehouderij mag veroorzaken op een geurgevoelig object (bijvoorbeeld een woning). De geurbelasting wordt berekend en getoetst met het verspreidingsmodel V-Stacks vergunning. Dit geldt alleen voor dieren waarvoor geuremissiefactoren zijn opgenomen in de Wet geurhinder en veehouderij.

Voor dieren zonder geuremissiefactor gelden minimaal aan te houden afstanden. Hiervoor dienen de minimale afstanden van 50 meter tot een geurgevoelig object buiten de bebouwde kom, en 100 meter tot een geurgevoelig object binnen de bebouwde kom te worden aangehouden.

Gezien de dichtstbijzijnde burgerwoning op een afstand van 70 meter van de planlocatie is gelegen wordt aan deze eis voldaan. Hiermee levert dit aspect geen belemmeringen op.

5.1.7 Voortoets MER-beoordeling

5.2.1 Archeologie

Op 16 januari 1992 is in Valletta (Malta) het Europees Verdrag inzake de bescherming van het archeologisch erfgoed (Verdrag van Malta) ondertekend. Het Nederlandse parlement heeft dit verdrag in 1998 goedgekeurd. Het Verdrag van Malta voorziet in bescherming van het Europees archeologisch erfgoed onder meer door de risico's op aantasting van dit erfgoed te beperken. Deze bescherming is in Nederland wettelijk verankerd in de Monumentenwet. Op basis van deze wet zijn mogelijke (toevals)vondsten bij het verrichten van werkzaamheden in de bodem altijd beschermd. Er geldt een meldingsplicht bij het vinden van (mogelijke) waardevolle zaken. Dat melden dient terstond te gebeuren. In het kader van een goede ruimtelijke ordening in relatie tot de Monumentenwet kan vooronderzoek naar mogelijke waarden nodig zijn zodat, waar nodig, die waarden veilig gesteld kunnen worden en/of het initiatief aangepast kan worden.

De gemeente Simpelveld heeft een eigen archeologiebeleid vastgesteld, waarbij de kans op het aantreffen van archeologische resten in de bodem in beeld is gebracht op een archeologische verwachtingskaart. Afhankelijk van de waarde stelt de gemeente voorwaarden voor het uitvoeren van archeologisch onderzoek.

Zoals te zien op de archeologische verwachtingskaart, welke is weergegeven in de volgende figuur, is de planlocatie gelegen in een gebied met een hoge verwachtingswaarde nabij een archeologisch monument.

Archeologische verwachtingswaarde.
Bron: Gemeente Simpelveld.

Ten aanzien van gebieden met een hoge verwachtingswaarde stelt de gemeente het volgende in haar beleid:

"Met betrekking tot het buitengebied dient met het oog op een zorgvuldige belangenafweging bij bodemingrepen dieper dan 40 cm -Mv een archeologisch vooronderzoek te worden uitgevoerd in de vroegste fase van planvorming.

Bovendien wordt bij de volgende ondergrenzen archeologisch onderzoek aanbevolen:

• 50 m van een archeologische vindplaats;
• overige (bebouwde en onbebouwde) gebieden: 2500 m2, tenzij er een vindplaats binnen 50 m van de grens van het gebied is gelegen."
  

Bij de voorgenomen ontwikkeling is sprake van een ontwikkeling kleiner dan 2.500 m2. Binnen 50 meter van de planlocatie is echter een vindplaats en een archeologisch monument gelegen, waarmee archeologisch onderzoek alsnog noodzakelijk wordt geacht.

Gezien de ligging nabij een archeologisch monument (en een diepte van meer dan 40 cm-Mv) dient aangetoond te worden dat met de voorgenomen ontwikkeling geen archeologische resten zullen worden geschaad. Om dit aan te tonen is een archeologisch onderzoek uitgevoerd. Uit dit onderzoek blijkt dat ter plaatse geen archeologische indicatoren zijn aangetroffen en dat vervolgonderzoek niet noodzakelijk wordt geacht. Voor het volledige onderzoek wordt verwezen naar bijlage 4 van dit plan.

5.2.2 Cultuurhistorie

Het cultuurhistorisch erfgoed van Nederland bestaat uit monumentale panden, historische zichtlijnen, kenmerkende landschappen en waardevolle lijn- en/of vlakelementen. Het cultuurhistorisch erfgoed geeft een beeld van de geschiedenis van het landschap. Daarom is bescherming van deze elementen van belang. Om de cultuurhistorisch waardevolle elementen in beeld te brengen is de Cultuurhistorische Waardenkaart (CHW) opgesteld.

Volgens de CHW, zoals weergegeven in de volgende figuur, is de planlocatie in een gebied met cultuurhistorisch waardevolle elementen gelegen.

CHW.
Bron: Provincie Limburg.

Het plangebied is gelegen in een gebied dat is aangemerkt als gebied waar sinds 1830 weinig en matig veranderde verkaveling plaats heeft gevonden. Dit betekent dat het van oudsher aanwezige verkavelingspatroon op vele plaatsen intact is gebleven. Met de voorgenomen ontwikkeling zal het verkavelingspatroon niet veranderen, waarmee geen sprake is van veranderingen aan de historische verkavelingsstructuur. Met de voorgenomen ontwikkeling zullen dan ook geen cultuurhistorische waarden worden aangetast.

5.2.3 Aardkundige waarden

Het doel van het beleid met betrekking tot aardkundige waarden is om de ontstaansgeschiedenis van het aardoppervlak zichtbaar, beleefbaar en begrijpelijk te houden. Om aardkundige waarden te beschermen zijn aardkundig waardevolle gebieden aangewezen.

Zoals te zien in de volgende figuur is de planlocatie in een aardkundig waardevol gebied van nationaal belang op een plateauterras bedekt met löss gelegen, nabij een ondiep (beek)dal van minder dan 5 meter diep.

Aardkundig waardevolle gebieden.
Bron: Provincie Limburg.

De waarde van het gebied betreft hier voornamelijk het reliëf en het glooiende landschap, waarbij de samenhang tussen groen en stedelijk gebied centraal staat. In onderhavig geval is sprake van uitbreiding van een bestaande melkveehouderij, waarbij geen sprake is van een grootschalige ontwikkeling die mogelijk van invloed is op de aardkundige waarden. Wel dient rekening gehouden te worden met de waterhuishouding van het gebied. In onderhavig geval zal hydrologisch neutraal worden ontwikkeld, waarmee de ontwikkeling niet van nadelige invloed is op de waterhuishouding van de omgeving.

Hiermee kan worden gesteld dat met de voorgenomen ontwikkeling geen sprake zal zijn van aantasting van aardkundige waarden.

5.3.1 Gebiedsbescherming

De Natuurbeschermingswet richt zich op de bescherming van gebieden. Sinds 1 oktober 2005 zijn hierin ook de bepalingen vanuit de Europese Habitat- en Vogelrichtlijn, aangevuld met de vroegere Beschermde- en Staatsnatuurmonumenten en het Verdrag van Ramsar verwerkt. In de Natuurbeschermingswet zijn de volgende gronden aangewezen en beschermd:

• 1. Natura 2000 gebieden (Vogelrichtlijn- en Habitatrichtlijngebieden);
• 2. Beschermde Natuurmonumenten;
• 3. Wetlands.
  

Naast deze drie soorten gebieden is er de (Provinciale) Ecologische Hoofdstructuur ((P)EHS) die in het kader van de gebiedsbescherming van belang is. De (P)EHS is een samenhangend netwerk van belangrijke natuurgebieden in Nederland. Zij bestaat uit bestaande natuurgebieden, nieuwe natuurgebieden en ecologische verbindingszones. De EHS draagt bij aan het bereiken van de hoofddoelstelling van het Nederlandse natuurbeleid, namelijk: 'Natuur en landschap behouden, versterken en ontwikkelen, als bijdrage aan een leefbaar Nederland en een duurzame samenleving'. Hiertoe zijn de volgende uitgangspunten van belang:

• 1. vergroten: het areaal natuur uitbreiden en zorgen voor grotere aaneengesloten gebieden;
• 2. verbinden: natuurgebieden zoveel mogelijk met elkaar verbinden;
• 3. verbeteren: de omgeving zo beïnvloeden dat in natuurgebieden een zo hoog mogelijke natuurkwaliteit haalbaar is.
  

Daarnaast is het bij uitbreiding van agrarische bedrijven van belang te kijken naar de invloed op mogelijke (zeer) kwetsbare gebieden in het kader van de Wet ammoniak en veehouderij, de zogenaamde Wav-gebieden. Dit zijn voor verzuring gevoelige gebieden waarbij toename van de uitstoot van ammoniak op deze gebieden kan leiden tot een onevenredige aantasting ervan.

5.3.2 Soortenbescherming

Sinds 1 april 2002 regelt de Flora- en faunawet de bescherming van in het wild voorkomende inheemse planten en dieren: de soortenbescherming. De wet richt zich vooral op het in stand houden van populaties van soorten die bescherming behoeven. Bekeken moet worden in hoeverre ruimtelijke plannen negatieve gevolgen hebben op beschermde dier- en plantensoorten en of er compenserende of mitigerende maatregelen genomen moeten worden.

Voor de soortenbescherming geldt dat deze voor elk plangebied geldt. In elk gebied kunnen bijzondere soorten voorkomen en/of elk plangebied kan geschikt zijn voor deze soorten. Voor alle aanwezige flora en fauna geldt de zorgplicht ex artikel 2 van de Flora- en faunawet, die van toepassing is op zowel beschermde als onbeschermde dier- en plantensoorten. Op grond hiervan dient men zoveel als redelijkerwijs mogelijk is te handelen op een wijze waarop nadelige gevolgen voor flora en fauna kunnen worden voorkomen of, voor zover die gevolgen niet kunnen worden voorkomen, deze zoveel mogelijk worden beperkt of ongedaan worden gemaakt. Bij realisatie van dit project zal deze zorgplicht in acht worden genomen.

In het kader van de soortenbescherming dient beoordeeld te worden wat via het ruimtelijke project wordt toegelaten in aanvulling op wat al mogelijk is. Zo is sloop van bebouwing of het verrichten van werken (maaien, kappen etc.) vaak ook al mogelijk zonder een ruimtelijk besluit in het kader van de Wet ruimtelijke ordening (Wro). Daarmee wordt voorliggend plan echter niet ontslagen van een integrale blik op het totale project: dus inclusief ingrepen die ook zonder het beoogde Wro-besluit mogelijk zijn.

De Flora- en faunawet maakt onderscheid in verschillende categorieën waarin de beschermde soorten flora en fauna zijn onderverdeeld. Hierbij wordt onderscheid gemaakt in de volgende categorieën:

• Soorten van lijst 1 van de Flora- en faunawet;
• Soorten van lijst 2 en/of 3 van de Flora- en faunawet;
• Soorten van de Rode Lijst van het ministerie van ELI.
  

Voor mogelijk voorkomende soorten die op lijst 1 van de flora- en faunawet staan geldt een vrijstelling. Bij het uitvoeren van ruimtelijke ingrepen is het voor deze soorten niet noodzakelijk een ontheffing aan te vragen.

Voor mogelijk voorkomende soorten die op lijst 2 en/of 3 van de flora- en faunawet staan geldt dat deze ontheffingsplichtig zijn. Het is echter niet noodzakelijk een ontheffing aan te vragen wanneer mitigerende en compenserende maatregelen worden getroffen. Dit houdt in dat maatregelen moeten worden getroffen om mogelijke schade te voorkomen dan wel zoveel mogelijk te beperken.

Voor mogelijk voorkomende soorten die op de rode lijst van het Ministerie van LNV staan geldt dat bij het uitvoeren van ruimtelijke ingrepen geen ontheffing aangevraagd hoeft te worden.

Daarnaast zijn voor vogels richtlijnen opgenomen vanuit de Vogelrichtlijn. Alle vogels zijn namelijk beschermd in het kader van de vogelrichtlijn. Werkzaamheden in en in de omgeving van het plangebied tijdens de broedtijd (15 maart -15 juli) zullen sterke negatieve effecten hebben op de meeste vogelsoorten door vernietiging van broedplaatsen en verstoring van reproductie. Werkzaamheden in deze periode zijn dan ook niet toegestaan. Indien broedvogels binnen het broedseizoen worden verstoord, wordt wettelijk gezien geen ontheffing verleend. Buiten het broedseizoen kan wel ontheffing worden verleend.

Tevens zijn voor enkele soorten richtlijnen opgenomen vanuit de Habitatrichtlijn. Voor deze soorten zijn beschermde gebieden aangewezen (Natura 2000). Bescherming van deze soorten vindt plaats door de gebiedsbescherming.

De grond op de planlocatie bestaat voornamelijk uit grasland en weidegrond en is regelmatig in beroering. Hiermee is het aannemelijk dat zich binnen het plangebied geen beschermde soorten planten bevinden. Hiermee kan worden aangenomen dat met de voorgenomen ontwikkeling geen bedreigde soorten planten worden aangetast.

Binnen het plangebied is weinig tot geen opgaande beplanting aanwezig. Hiermee is ter plaatse onvoldoende gelegenheid voor dieren om zich te verschuilen en zijn onvoldoende voedselbronnen aanwezig. Hiermee is het aannemelijk dat zich binnen het plangebied geen beschermde diersoorten zullen bevinden. Hierdoor kan worden aangenomen dat met de voorgenomen ontwikkeling geen beschermde diersoorten worden aangetast.

Binnen het plangebied zijn geen broedplaatsen van vogels aanwezig. Om te voorkomen dat mogelijk toekomstige broedplaatsen worden aangetast dienen de werkzaamheden buiten het broedseizoen te worden uitgevoerd. De werkzaamheden zullen dan ook buiten het broedseizoen plaatsvinden, waarmee kan worden gesteld dat met de voorgenomen ontwikkeling geen vogels en broedplaatsen worden aangetast.

Om zeker te stellen dat met de voorgenomen ontwikkeling geen beschermde soorten zullen worden geschaad is een onderzoek naar de mogelijk voorkomende soorten flora en fauna uitgevoerd. Hieruit blijkt dat slechts de algemeen geldende zorgplicht conform artikel 2 van de Flora- en faunwet van toepassing is en dat de werkzaamheden buiten de broedperiode dienen plaats te vinden. Daarnaast is, zo blijkt uit het onderzoek, geen aanvullende toetsing nodig op het gebied van beschermde natuurgebieden. Voor het volledige onderzoek wordt verwezen naar bijlage 5.

6.7.1 Waterbeleid

De locatie valt binnen het werkgebied van waterschap Roer en Overmaas.

Het waterschap stelt ten aanzien van de watertoetsprocedure de volgende uitgangspunten:

• 1. In een zo vroeg mogelijk stadium nadenken over water in het plan;
• 2. Inventariseren van de waterbelangen in het plangebied;
• 3. Indien het plangebied gelegen is in een gebied met overstromingsrisico: de gevolgen van hoogwater in beeld brengen en vastleggen wie het risico draagt;
• 4. De gevolgen van het plan voor de (grond)waterkwaliteit en -kwantiteit in het plangebied en de omgeving in beeld brengen. Eventuele nadelige gevolgen minimaliseren en mitigeren;
• 5. De wateropgave oplossen binnen het plangebied;
• 6. Hemelwater afkoppelen / niet aansluiten op het riool;
• 7. Een waterparagraaf in het plan opnemen;
• 8. De waterbelangen planologisch verankeren in het ruimtelijke plan;
  

Volgens de waterkaarten van het waterschap, zoals weergegeven in de volgende figuur, is de planlocatie niet in een aandachtsgebied of beschermingsgebied voor water gelegen.

Waterkaart.
Bron: Waterschap Roer en Overmaas; De Digitale Watertoets.

Voor het oplossen van de wateropgave binnen het plangebied en het afkoppelen van hemelwater hanteert het waterschap de volgende uitgangspunten:

• 1. Circa 10% van het plangebied reserveren voor water:
  Vanaf het eerste ontwerp en bij de inrichting van het gebied deze ruimtevraag direct meenemen. Doorgaans zijn de lager gelegen gebiedsdelen het meest geschikt.
• 2. Rekening houden met hoogteverschillen in plangebied en omgeving:
  Voorkomen van wateroverlast en erosie door bijvoorbeeld afstromend water vanuit de omgeving naar het plangebied. Het plan mag ook elders geen overlast veroorzaken.
• 3. Uitvoeren van bodem- en infiltratieonderzoek en bepalen grondwaterstand:
  De onderzoeksresultaten vormen de input bij het verantwoord ontwerpen van het hemelwatersysteem.
• 4. Toepassen voorkeursvolgorde voor de waterkwaliteit:
  Schoonhouden, scheiden, zuiveren. Voorbeelden zijn: geen uitloogbare materialen gebruiken, letten op gladheids- en onkruidbestrijding, toepassen van een bodempassage voor het hemelwater afkomstig van verkeers- en parkeeroppervlakken.
• 5. Toepassen voorkeursvolgorde voor de waterkwantiteit:
  Hergebruik water, vasthouden in de bodem (infiltratie), tijdelijk bergen, afvoeren naar oppervlaktewater, afvoeren naar gemengd of DWA-riool.
• 6. Toepassen voorkeurstabel afkoppelen:
  Verantwoorde systeemkeuze conform voorkeurstabel brochure "Regenwater schoon naar beek en bodem"; maatwerk per situatie/plan. Bij voorkeur toepassen van bovengrondse waterhuishoudkundige voorzieningen: robuust systeem (klimaatbestendig en flexibel), goede waterbeleving, waterkwaliteit/ problemen zichtbaar, gemakkelijk in onderhoud. Bij diepte-infiltratie gelden zeer strenge randvoorwaarden; liever helemaal geen diepte-infiltratie toepassen.
• 7. Infiltratie- en bergingsvoorzieningen in het plan dimensioneren op T=25 (35 mm neerslag in 45 minuten), met een leegloop/beschikbaarheid binnen 24 uur:
  Voldoende opvangcapaciteit en een duurzame leegloop realiseren.
• 8. Doorkijk maken naar T=100 (45 mm neerslag in 30 minuten):
  Gevolgen extreme situaties aangeven; zo nodig maatregelen treffen, zoals een noodoverlaat toepassen.
• 9. Beheer en onderhoud regelen:
  Goed beheer en onderhoud zijn essentieel voor het adequaat functioneren van waterhuishoudkundige voorzieningen. Bij het ontwerp zorgen voor een goede bereikbaarheid en controlemogelijkheid van de voorzieningen. Verantwoordelijkheden beschrijven.
• 10. Beschrijving van het hemelwatersysteem opnemen in waterparagraaf:
  Het toevoegen van het waterhuishoudkundig plan als bijlage bij het bestemmingsplan is natuurlijk ook mogelijk.
  

Ad. 1:
Bij de voorgenomen ontwikkeling zal 10% van het toenemend verhard oppervlak worden gereserveerd voor water. Dit is verder uitgewerkt in de paragraaf "Voorgenomen ontwikkeling" (paragraaf 6.7.3) en de paragraaf "Waterberging" (paragraaf 6.7.6).

Ad. 2:
Er is geen sprake van afstromend water van en naar de omgeving.

Ad. 3:
De grondwaterstand ter plaatse bedraagt, volgens gegevens van Alterra Wageningen UR, 80-120 centimeter onder maaiveld. Waterberging dient boven de GHG gerealiseerd te worden, wat een maximale bergingsdiepte van 80 centimeter betekent.

Ad. 4:
Er zullen geen uitloogbare materialen worden gebruikt. Bij gladheid- en onkruidbestrijding zal zorg worden gedragen dat de schadelijke stoffen niet in het water terecht zullen komen.

Ad. 5:
Er zal gebruik worden gemaakt van waterberging. Hiermee wordt het hemelwater in het plangebied opgevangen en geïnfiltreerd.

Ad. 6:
In overleg met het waterschap zal een passende voorziening worden gerealiseerd.

Ad. 7:
In overleg met het waterschap zal een passende voorziening worden gerealiseerd, bestendigd voor een dergelijke situatie.

Ad. 8:
In overleg met het waterschap zal een passende voorziening worden gerealiseerd, bestendigd voor een dergelijke situatie.

Ad. 9:
In overleg met het waterschap zal het beheer van de voorziening worden bepaald. De verantwoordelijkheid van het beheer van de voorziening komt bij de initiatiefnemer te liggen, tenzij in goed overleg met het waterschap anders wordt bepaald.

Ad. 10:
In de paragraaf "Waterberging" (paragraaf 6.7.6) is beschreven hoe wordt omgegaan met de waterberging en het waterhuishoudkundig systeem.

6.7.2 Referentiesituatie

Het plangebied bevindt zich aan de Koolhoverweg 30 te Bocholtz en heeft de bestemming 'Agrarisch'. In onderhavig geval is sprake van uitbreiding van een melkveehouderij. De referentiesituatie voor hydrologisch neutraal ontwikkelen bestaat uit 2.980 m2 verhard oppervlak, zijnde dakoppervlak. Tevens is sprake van 2.645 m2 aan erfverharding.

Het totaal verharde oppervlak bedraagt dus 5.625 m2.

De planlocatie is onderdeel van een agrarisch erf, gelegen in het landelijk gebied van de gemeente Simpelveld en bestaat voornamelijk uit grasland en weidegrond.

6.7.3 Voorgenomen ontwikkeling

De voorgenomen ontwikkeling realiseert een nieuwe ligboxenstal aan de Koolhoverweg 30 te Bocholtz. Hierbij zal 2.412 m2 aan nieuw verhard oppervlak, zijnde dakoppervlak worden opgericht. Tevens zal nog eens 845 m2 aan erfverharding worden aangelegd.

De totale toename van het verharde oppervlak ter plaatse bedraagt dus 3.257 m2.

6.7.4 Hydrologisch neutraal ontwikkelen

Aanleg van nieuw verhard oppervlak leidt tot versnelde afvoer van hemelwater naar de watergangen. Om te voorkomen dat hierdoor wateroverlast ontstaat, is de aanleg van extra waterberging van belang (waterbergingscompensatie).

De benodigde ruimte voor compenserende waterberging wordt berekend op basis van maatgevende regenbuien, de toename aan verhard oppervlak en de maximaal toelaatbare peilstijging.

Bij de keuze van het soort bergingsvoorziening hanteert het waterschap de trits vasthouden-bergen-afvoeren uit het NBW. In aansluiting hierop hanteert het waterschap de volgende voorkeursvolgorden:

• 1. afkoppelen van schoon hemelwater zodat dit niet in het vuilwaterriool komt en waardoor het vuile water geconcentreerder wordt waardoor verwerking ervan beter verlopen kan;
• 2. opvangen en vasthouden van gebiedseigen water. Dit door middel van infiltratie in de bodem in het plangebied (als dat kan) of anders infiltratie in de omgeving en/of het 'getrapt' afvoeren via opvangbekkens naar het oppervlaktewater;
• 3. goed zorgen voor (de mogelijkheden voor) waterinfrastructuur zoals dijken langs de kust, rivieren en andere waterwegen.
  

In de nieuwe situatie zal worden voldaan aan de volgende eisen:

• hydrologisch neutraal ontwikkelen;
• afvoer vanuit het gebied neemt niet toe (maximale toegestane afvoer op basis van de landelijke afvoer van 1 L/s/ha);
• voldoet aan een regenbui T=25 (35mm in 45 min.) en T=100 (45 mm in 30 min.).
  

Uit gegevens van Alterra Wageningen UR kan worden geconcludeerd dat op basis van de redelijk diepe grondwaterstand in het plangebied (80-120 cm-mv) en de doorlatendheid van de bodem (slecht), infiltratie van hemelwater geen goede mogelijkheden biedt.

De benodigde ruimte voor compenserende waterberging wordt berekend op basis van maatgevende regenbuien, de toename aan verhard oppervlak, de maximaal toelaatbare peilstijging en het infiltratievermogen van de bodem. Uit gegevens van Waterschap Roer en Overmaas blijkt dat 10% van de toename van het verharde oppervlak gecompenseerd dient te worden. Bij een toename van 3.257 m2 betekent dit dus een compensatie van 326 m2.

6.7.5 Schoon inrichten

Om negatieve effecten op de huidige goede waterkwaliteit te voorkomen en waterbesparing te bereiken wordt/worden:

• zoveel mogelijk maatregelen getroffen om het waterverbruik zo gering mogelijk te laten zijn en verontreiniging van het regenwater en oppervlaktewater te voorkomen;
• duurzame, niet-uitloogbare bouwmaterialen toegepast;
• een bergingsvoorziening gerealiseerd.
  

De locatie is voorzien van riolering, waar het afvalwater van de bedrijfswoning op wordt geloosd. Het bedrijfsafvalwater (afvalwater, reinigingswater stallen en het bedrijfsafvalwater van huishoudelijke aard) wordt opgevangen in de binnen de inrichting aanwezige mestkelders onder de stallen. De mestkelders beschikken over voldoende capaciteit hiervoor. In de voorgenomen activiteit wordt geen afvalwater geloosd. Al het opgevangen afvalwater wordt tegelijk met de mest afgevoerd.

6.7.6 Waterberging

Zoals aangetoond in de paragraaf "Waterbeleid" (paragraaf 6.7.1) is de locatie niet in een gebied gelegen waar problematiek speelt rondom water. Hiermee worden geen belemmeringen verwacht voor realisatie van waterberging. Om hydrologisch neutraal te bouwen en versnelde afvoer te voorkomen, wordt waterberging toegepast.

Zoals blijkt uit de gegevens uit de paragraaf "Hydrologisch neutraal ontwikkelen" (paragraaf 6.7.4) is voor de berging van het water een voorziening nodig met een oppervlakte van 326 m2.

Om de gestelde capaciteit te kunnen bergen zal een bassin links voor de stal worden opgericht. Hierin zal het water middels dakgoten worden opgevangen in het bassin. Het water uit het bassin zal voor bedrijfsdoeleinden worden hergebruikt. Dit bassin zal in de beplanting worden geïntegreerd en zal voldoende capaciteit hebben om de gestelde opgave te bergen.

In de volgende figuur is een situatieschets opgenomen waarop de gewenste bergingsvoorziening is aangegeven.

Situatie met Waterberging.
Bron: DLV Bouw, Milieu en Techniek B.V.

Mogelijk is voor de gewenste waterbergingsvoorziening een omgevingsvergunning voor het uitvoeren van werken, geen bouwwerken zijnde of van werkzaamheden in het kader van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht, een ontheffing op de Keur van het Waterschap en/of een Watervergunning in het kader van de Waterwet noodzakelijk. Mocht een dergelijke vergunning en/of ontheffing nodig zijn dan zal deze te zijner tijd worden aangevraagd.

7.2.1 Ontsluiting

Een goede ontsluiting is gerealiseerd op de Koolhoverweg. De planlocatie is voorzien van meerdere inritten welke aansluiten op de Koolhoverweg. Hierbij heeft het inkomend en vertrekkend verkeer voldoende ruimte om het bedrijf te betreden en verlaten, waardoor geen onnodige verkeershinder op de Koolhoverweg zal plaatsvinden.

Op het terrein zelf is voldoende gelegenheid voor personenauto's en vrachtwagens om te keren. Hierbij hoeft niet op de Koolhoverweg alsnog gekeerd te worden, waardoor geen achteruit rijdende personenauto's en/of vrachtwagens de Koolhoverweg op hoeven rijden. Dit bevordert de verkeersveiligheid.

7.2.2 Verkeersbewegingen

Bij de voorgenomen ontwikkeling zal het aantal verkeersbewegingen niet in onevenredige mate toenemen. Hierbij zal de verkeersdruk op de omgeving en de infrastructuur niet toenemen. Omdat geen sprake is van toename van de verkeersbewegingen zal de verkeersveiligheid ter plaatse ook niet nadelig worden beïnvloed.

7.2.3 Infrastructuur

Een nieuwe ontwikkeling mag geen nadelige gevolgen hebben op de bestaande infrastructuur. Hierbij is het van belang de bestaande infrastructuur zoveel mogelijk te behouden en, waar mogelijk, te versterken.

Bij de voorgenomen ontwikkeling zal uitsluitend gebruik worden gemaakt van de bestaande infrastructuur. Hierbij zal rekening worden gehouden met de capaciteit van de ontsluitingsweg, zodat geen situatie ontstaat waarbij meer verkeer over de ontsluitingsweg rijdt dan dat deze kan verwerken.

Hiermee kan worden gesteld dat geen sprake is van aantasting van de bestaande infrastructuur.

7.2.4 Parkeren

In de huidige situatie vindt het parkeren geheel op eigen terrein plaats. Bij de voorgenomen ontwikkeling is het vereist dat het parkeren ook na realisatie van de plannen geheel op eigen terrein plaatsvindt. Ook na realisatie van de plannen zal er op eigen terrein voldoende gelegenheid zijn voor zowel vracht- als personenauto's om te kunnen parkeren. Hiermee zal parkeren, ook na realisatie van de plannen, geheel op eigen terrein plaatsvinden.

9.1.1 Onderdelen van een bestemmingsplan

Een bestemmingsplan bestaat uit 3 onderdelen. Dit zijn de toelichting, de planregels en de verbeelding (plankaart).

9.1.2 Dit bestemmingsplan

Dit bestemmingsplan bestaat uit een verbeelding, planregels en een toelichting. De verbeelding en de planregels vormen tezamen het juridisch bindende gedeelte van het bestemmingsplan. Beide planonderdelen dienen in onderlinge samenhang te worden bezien en toegepast. Op de verbeelding zijn de bestemmingen aangewezen. Aan deze bestemmingen zijn bouwregels en regels betreffende het gebruik gekoppeld.

De toelichting heeft geen rechtskracht, maar vormt niettemin een belangrijk onderdeel van het plan. De toelichting van dit bestemmingsplan geeft een weergave van de beweegredenen, de onderzoeksresultaten en de beleidsuitgangspunten die aan het bestemmingsplan ten grondslag liggen. Tot slot is de toelichting van wezenlijk belang voor een juiste interpretatie en toepassing van het bestemmingsplan.

Dit bestemmingsplan sluit aan bij de systematiek van de standaard regels van het Handboek Ruimtelijke Plannen van de gemeente Simpelveld en kent daarin geen bijzondere bepalingen.

Dit bestemmingsplan voorziet in de bestemming "Agrarisch" en de bestemming "Agrarisch - Agrarisch bedrijf.