8 woningen Altaarstraat

2.2.1 Omgeving

De gemeente Schinnen ligt in de provincie Limburg tussen de stedelijke gebieden Sittard-Geleen en Heerlen en maakt onderdeel uit van de regio Westelijke Mijnstreek. De gemeente grenst aan de gemeenten Onderbanken, Brunssum, Nuth, Beek en Sittard-Geleen. De gemeente Schinnen bestaat sinds de gemeentelijke herindeling Zuid-Limburg van begin jaren tachtig van de 20-ste eeuw. De huidige gemeente wordt gevormd door de voormalige gemeenten Schinnen (bestaande uit de kernen Schinnen, Puth en Sweikhuizen), Oirsbeek (bestaande uit Oirsbeek en Doenrade) en Amstenrade. De gemeente is ongeveer 12.959 hectare groot en telt 12.886 inwoners (30 april 2017). Per 1 januari 2019 gaat de gemeente Schinnen fuseren met de gemeente Onderbanken en Nuth in de gemeente Beekdaelen.

De Altaarstraat bevindt zich in de kern Schinnen. De kern Schinnen is in het zuidelijke gedeelte van de gemeente Schinnen gelegen en is onder te verdelen in de buurtschappen Schinnen, Breinder, Nagelbeek en Hegge. De kern is direct gesitueerd aan de spoorlijn Sittard-Geleen/Heerlen en de rijksweg A76. Het buurtschap Schinnen zelf is gelegen op het knooppunt van het beekdal van de Geleenbeek en de Kakkert. Breinder ligt ingeklemd tussen de spoorlijn en de rijksweg. Nagelbeek en Hegge is de lintbebouwing ten zuiden van de rijksweg A76. De bebouwing van de kern Schinnen is te onderscheiden in de lintbebouwing langs de diverse wegen (Stationsstraat, Dorpsstraat en Altaarstraat, alsmede Hegge en Nagelbeek) en de recente uitbreidingen. Het knooppunt van de wegen Stationsstraat, Dorpsstraat en Altaarstraat is tevens het centrum van de kern Schinnen. Hier zijn enkele winkels, het gemeentehuis en een supermarkt gelegen.

De bebouwing in de linten (o.a. Altaarstraat) is overwegend in twee bouwlagen met kap met een wisselend beeld van verspringende nokrichting en goothoogte uitgevoerd. De directe omgeving van het plangebied wordt gekenmerkt door woonbebouwing. De woningen aan de Altaarstraat bestaan uit grondgebonden geschakelde woningen in 1 tot 2 bouwlagen met kap. Naast het plangebied en aan de overzijde van de Altaarstraat bevindt zich een enkele afwijking in de vorm van appartementencomplexen van 3 à 4 bouwlagen met een eventuele terugliggende (bovenste) laag. Aan de achterzijde van het plangebied, aan de Groenenborgstraat, zijn eveneens grondgebonden woningen in 1 bouwlaag gelegen. Deze woningen zijn plat afgedekt. Tussen het plangebied en de woningen aan de achterzijde is een relatief groot hoogteverschil aanwezig. Door de bouwhoogte van 1 bouwlaag van de woningen aan de Groenenborgstaat wordt dit aanwezige hoogteverschil in de ruimtelijke structuur opgevangen.

Impressie omgeving plangebied

2.2.2 Plangebied

Op het perceel staat momenteel een gebouw waar een voormalig zwembad in gevestigd was. Na sluiting van het zwembad is het pand in gebruik geweest als fitnesscentrum (Fit&move Schinnen) en daarnaast ook voor groepslessen en fysiotherapie (Reuvers). Momenteel staat het pand volledig leeg en is het niet meer in gebruik. De bebouwing stamt uit 1974 en voldoet niet meer aan de eisen van deze tijd. De overige grond is grotendeels ingezaaid met gras, dat regelmatig onderhouden wordt en deels ingericht met beplanting/struiken.

Impressie bestaande situatie met rechts de inrichting van het terrein met gras afgewisseld met beplanting/struiken

Impressie bestaande situatie met links de met gras ingezaaide gronden

2.3.1 Planvoornemen

Het is vanuit ruimtelijk oogpunt wenselijk dat op de locatie, tussen bestaande woningbouw in, de verouderde bebouwing van het voormalige zwembad herontwikkeld wordt en dat er op deze locatie eveneens woningbouw passend in de omgeving gerealiseerd wordt. Voor de locatie is een concreet stedenbouwkundig plan ontworpen dat bestaat uit het realiseren van 8 grondgebonden rijwoningen met bijbehorende bijgebouwen en parkeervoorzieningen. Dit stedenbouwkundig plan is als Bijlage 1 opgenomen bij deze toelichting. Doelstelling van het ruimtelijk ontwerp is het realiseren van een inbreiding van Schinnen, op deze 'vrijkomende' locatie, die zoveel mogelijk aansluit op de karakteristieken van het dorp als geheel en de directe omgeving in het bijzonder. Dat karakter zit voor een gedeelte in de stedenbouwkundige opzet verankerd. Een groot gedeelte zal echter worden bepaald door de architectonische uitwerking van de woningen zelf. Hierbij is het belangrijk dat de architectuur aansluit bij het bestaande beeld.

Inrichtingstekening toekomstige situatie

Plattegrond begane grond nieuwbouw

2.3.2 Architectuur

De architectuur van de (rij)woningen naar de omgeving is traditioneel en bestaat uit eenvoudige, enkelvoudige volumes van baksteen met pannendaken. De daken zullen bestaan uit een eenvoudige hellende zadelkap tussen de 46 en 60 graden. De woningen hebben een terughoudende vormgeving met een kwalitatieve detaillering. Het materiaalgebruik is 'natuurlijk en bekend'; baksteen, hout, zink, dakpannen, PV-panelen en dergelijke. Vermeden zijn kunststofproducten of composietmaterialen. Eventuele bijgebouwen als bergingen, zijn los van de woningen achter in de tuin gesitueerd en sluiten aan op de woning met een afwijkende kleurstelling. De woningen sluiten qua hoogte (2 bouwlagen met kap) aan bij de aangrenzende woningen aan de Altaarstraat.

Baksteenarchitectuur vormt de basis van de woningen. De individualiteit van een woning of een rijtje woningen mag zichtbaar zijn in de toe te passen baksteenkleur. Hierbij moet er wel samenhang en aansluiting worden gezocht met aangrenzende percelen en het bebouwingsbeeld. Een verbinding in het straatbeeld wordt gezocht in het toepassen van een kleur metselwerk voor de plint in donker metselwerk die ook op plaatsen omhoog wordt gezet als accent. Verder worden een aantal baksteenkleuren toegepast en als verdere verbijzondering witte accenten in het totaalbeeld door middel van keimwerk. De pannendaken worden geheel uitgevoerd in gesmoorde grijs-en antraciettinten wat tevens als verbindend element voor het totaalbeeld opgevat wordt.

Impressie architectuur nieuwe woningen

2.3.3 Overgang en bebouwing

Bij de herstructurering van de locatie van het voormalige zwembad wordt beoogd om maximaal 8 grondgebonden rijwoningen met bijbehorende bijgebouwen en parkeervoorzieningen te realiseren. Door de woningen in 2 bouwlagen met kap uit te voeren sluiten deze aan op de bestaande ruimtelijke structuur en de aangrenzende woningen aan de Altaarstraat. Tevens wordt hiermee het hoogteverschil aan de achterzijde opgevangen.

De hiervoor geschetste verkaveling biedt de mogelijkheden om voor deze verschillende doelgroepen te bouwen. Als indicatie voor de te realiseren aantallen woningen per typologie kan het voorstaand weergegeven verkavelingsplan worden gehanteerd.

De overgang tussen openbare ruimte en kavel wordt al na gelang de plek in het plangebied vrij gelaten dan wel uitgevoerd als groen element. Op de plekken waar zij-of achtertuinen aan de openbare ruimte grenzen is regie het meest noodzakelijk om te voorkomen dat gesloten wanden hier het beeld van de openbare ruimte gaan domineren. Daarom worden op die plekken groene oplossingen voorgeschreven. Het kan daarbij gaan om een hoge haag (boven ooghoogte) of om begroeide schermen die integaal onderdeel uitmaken van het planvoornemen en in de uitwerking van de plannen zijn opgenomen.

2.3.4 Ontsluiting en inrichting openbaar gebied

Het plangebied wordt net als het voormalige zwembad ontsloten via de bestaande ontsluitingsstructuur. Aan de voorzijde het plangebied loopt een gebiedsontsluitingsweg (Altaarstraat) met een maximum snelheid van 50 km/h. De nieuwe woningen zijn gelegen aan deze weg en worden rechtstreeks via deze weg ontsloten. De bestaande langsparkeervakken ter hoogte van het plangebied worden behouden. Om te voldoen aan de parkeerbehoefte, worden op het perceel (rechts van de woningen) nieuwe parkeerplaatsen gerealiseerd. Deze parkeerplaatsen worden via een nieuw aan te leggen in-/uitrit ontsloten via de Altaarstraat.

2.3.5 Verkeer en parkeren

De gemeente Schinnen heeft geen eigen parkeernormen vastgesteld. Om die reden worden de parkeerkencijfers zoals die gesteld zijn in de publicaties van het CROW aangehouden. Op basis van de kencijfers zijn er parkeernormen die gehanteerd moeten worden bij het bepalen van de te realiseren parkeerplaatsen voor nieuwe ontwikkelingen in de bestaande omgeving.

Om het minimale aantal parkeerplaatsen te kunnen berekenen moet worden voldaan aan het de CROW publicatie. In de CROW wordt onderscheid gemaakt in vier gebiedstypes, namelijk: Centrum, Schil centrum, rest bebouwde kom en buitengebied. Het plangebied ligt in 'rest bebouwde kom'. Tevens wordt een onderscheid gemaakt in stedenlijkheidsgraad. De gemeente schinnen valt met 443 adressen per km² (1 jan. 2014) in de graad 'niet stedelijk'. Tot slotte wordt onderscheid gemaakt in verschillende woningtypen op basis van prijsklasse en koop/huur. Zo geldt op basis van bovenstaande de volgende parkeernormering voor grondgebonden woningen:

• Koop, tussen/hoek: min. 1,6 en max. 2,4 pp/won.
• Huur, vrije sector: min. 1,6 en max. 2,4 pp/won.
• Huur, sociale huur: min. 1,2 en max. 2,0 pp/won.
  

Er wordt, gezien de context, uitgegaan van een parkeernorm van 1,6 pp/woning. Dit is de minimale norm van koop (tussen/hoek) en huur (vrije sector) en de gemiddelde norm van huur (sociale huur).

In deze normen is tevens rekening gehouden met het aandeel van eventuele bezoekers (0,3 pp/won.) Reeds is al benoemd dat met onderhavig bestemmingsplan 8 rijwoningen worden gerealiseerd. Om de ruimtelijke aanvaardbaarheid van het plan aan te tonen wordt hierna een berekening gemaakt aan de hand van het verkavelingsplan.

• 8 koopwoningen (tussen/hoek) x 1,6 pp/won. = 12,8 = 13 parkeerplaatsen

In totaal dienen er voor de 8 woningen 13 parkeerplaatsen beschikbaar te zijn. Daarvan dient in ieder geval 0,3 parkeerplaats per woning in openbaar gebied gepositioneerd te worden, zodat ook bezoekers een parkeerplek ter beschikking hebben. In de verkavelingstekening zijn 9 parkeerplaatsen op eigen terrein ingetekend. Dit betekent dat er 4 parkeerplaatsen in het openbare gebied beschikbaar dienen te zijn. In de huidige situatie is langs de Altaarstraat, ter hoogte van de Altaarstraat, een strook gereserveerd voor langsparkeren. Hier kunnen in de toekomstige situatie vier parkeerplaatsen gesitueerd worden.

Langsparkeren aan de Altaarstraat (bestaande situatie)

2.3.6 Privacy en bezonning

Bij de situering van de woningen wordt rekening gehouden met de aangrenzende woningen. Er wordt getracht zoveel als mogelijk een 'voorkant-voorkant' situatie te realiseren, waarbij de voorgevels van de woningen recht tegenover elkaar gesitueerd zijn. Zo wordt de privacy van de reeds bestaande woningen en de te realiseren woningen zo veel mogelijk gewaarborgd. Doordat de te realiseren woningen bestaan uit 2 bouwlagen met een kap, zal in het kader van bezonning geen hinder ontstaan voor de bestaande bebouwing. De bouwmassa van de nieuwe woning zal gelijk zijn of mogelijk zelfs kleiner zijn dan de bouwmassa van de huidige bebouwing.

Aan de achterzijde is door het aanwezige hoogteverschil geen sprake van aantasting van privacy en schaduwhinder. De nieuwe woningen liggen ten opzichte van de woningen aan de Groenenborgstraat enkele meters lager. De verdieping van de nieuwe woningen komt daar door niet boven het 'peil' van de woningen aan de Groenenborgstraat uit.

3.2.1 Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte

Op 13 maart 2012 is de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR) vastgesteld. In deze Structuurvisie staan de plannen voor ruimte en mobiliteit. Overheden, burgers en bedrijven krijgen de ruimte om zelf oplossingen te creëren. Het Rijk richt zich met name op het versterken van de internationale positie van Nederland en het behartigen van de nationale belangen.

Het Rijk zet zich voor wat betreft het ruimtelijk- en mobiliteitsbeleid in voor een concurrerend, bereikbaar, leefbaar en veilig Nederland. In de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte worden drie hoofddoelen genoemd om Nederland concurrerend, bereikbaar, leefbaar en veilig te houden voor de middellange termijn (2028):

• het vergroten van de concurrentiekracht van Nederland door het versterken van de ruimtelijk-economische structuur;
• het verbeteren, instandhouden en ruimtelijk zekerstellen van de bereikbaarheid, waarbij de gebruiker voorop staat;
• het waarborgen van een leefbare en veilige omgeving waarin natuurlijke en cultuurhistorische waarden worden behouden.

Naast de hoofddoelen heeft het Rijk een keuze gemaakt om de sturingsfilosofie te wijzigen. Het Rijk brengt de ruimtelijke ordening zo dicht mogelijk bij diegene die het aangaat (burgers en bedrijven) en laat het meer over aan gemeenten en provincies ('decentraal, tenzij'). Dit betekent minder nationale belangen en eenvoudigere regelgeving. Een Rijksverantwoordelijkheid kan aan de orde zijn indien:

• een onderwerp nationale baten en/of lasten heeft en de doorzettingsmacht van provincies en gemeenten overstijgt. Bijvoorbeeld ruimte voor militaire activiteiten en opgaven in de stedelijke regio's rondom de mainports, brainport en greenports;
• over een onderwerp internationale verplichtingen of afspraken zijn aangegaan. Bijvoorbeeld voor biodiversiteit, duurzame energie of werelderfgoed;
• een onderwerp provincie- of landsgrensoverschrijdend is en ofwel een hoog afwentelingsrisico kent ofwel in beheer bij het Rijk is. Bijvoorbeeld het hoofdnetwerk voor mobiliteit (over weg, water, spoor en lucht) en energie, waterveiligheid en de bescherming van gezondheid van inwoners.

In totaliteit zijn 13 onderwerpen van nationaal belang benoemd, die bijdragen aan het realiseren van de drie hoofddoelen. Het betreft onder meer het borgen van ruimte voor de hoofdnetwerken (weg, spoor, vaarwegen, energievoorziening, buisleidingen), het verbeteren van de milieukwaliteit, ruimte voor waterveiligheid, een duurzame zoetwatervoorziening en klimaatbestendige stedelijke ontwikkeling, ruimte voor behoud van unieke cultuurhistorische en natuurlijke kwaliteiten, ruimte voor een nationaal netwerk voor natuur en ruimte voor militaire terreinen en activiteiten.

Het beleid met betrekking tot verstedelijking, groene ruimte en landschap laat het Rijk, onder het motto 'decentraal wat kan, centraal wat moet', over aan provincies en gemeenten. Voor Zuid limburg geeft het Rijk in de SVIR wel aan dat het aanpakken van de krimpopgave noodzakelijk is om leegstand en verpaupering te voorkomen. Dit beleid is op regionaal niveau verder uitgewerkt. Deze drie criteria zijn leidend bij de in de structuurvisie benoemde Rijksdoelen en bijbehorende nationale belangen.

Conclusie

De beoogde ontwikkeling van 8 grondgebonden rijwoningen raakt geen van de onderwerpen in de SVIR. Dit houdt in dat voor het planvoornemen geen beperkingen vanuit de SVIR gelden. Het ruimtelijke Rijksbeleid verzet zich zodoende niet tegen de beoogde ontwikkeling op deze locatie.

3.2.2 Besluit algemene regels ruimtelijke ordening

De hiervoor beschreven SVIR bepaalt welke kaderstellende uitspraken zodanig zijn geformuleerd dat deze bedoeld zijn om beperkingen te stellen aan de ruimtelijke besluitvormingsmogelijkheden op lokaal niveau. Het Besluit algemene regels ruimtelijke ordening (Barro) bevestigt in juridische zin die kaderstellende uitspraken. Het Besluit algemene regels ruimtelijke ordening (Barro), ook wel Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) Ruimte genoemd, bevat regels ter bescherming van nationale belangen. De keuze voor deze belangen is reeds gemaakt in de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte en worden met het Barro en het Bro juridisch verankerd. Verdere uitwerking heeft voorts plaatsgevonden in de Regeling algemene regels ruimtelijke ordening (Rarro). Met het Besluit algemene regels ruimtelijke ordening geeft het Rijk algemene regels voor bestemmingsplannen. Doel van dit Besluit is bepaalde onderwerpen uit de SVIR te verwezenlijken.

Middels het Barro worden voor een aantal specifieke onderwerpen algemene regels gesteld ten behoeve van de verwerking in bestemmingsplannen. In het SVIR is aangegeven wat het nationale belang is van het stellen van regels voor deze onderwerpen. In totaal gaat het om dertien nationale belangen, te weten:

• Rijksvaarwegen;
• Project Mainportontwikkeling Rotterdam;
• Kustfundament;
• Grote rivieren;
• Waddenzee en waddengebied;
• Defensie;
• Hoofdwegen en hoofdspoorwegen;
• Elektriciteitsvoorziening;
• Buisleidingen van nationaal belang voor vervoer van gevaarlijke stoffen;
• Ecologische hoofdstructuur;
• Primaire waterkeringen buiten het kustfundament;
• IJsselmeergebied (uitbreidingsruimte);
• Erfgoederen van uitzonderlijke universele waarde.

De algemene regels in het Barro hebben vooral een conserverend/beschermend karakter waardoor geformuleerde nationale belangen niet belemmerd worden door ontwikkelingen die middels bestemmingsplannen mogelijk worden gemaakt. In het kader van deregulering en decentralisatie is er voor gekozen om de regels zoveel mogelijk door te laten werken op het niveau van de lokale besluitvorming. Door de nationale belangen in bestemmingsplannen te borgen, worden deze belangen reeds in een vroeg stadium vastgelegd, wat bijdraagt aan een versnelling van de besluitvorming bij ruimtelijke ontwikkelingen en vermindering van de bestuurlijke druk. Voor een aantal onderwerpen geeft het Barro de opdracht dan wel de mogelijkheid aan provincies om bij provinciale verordening regels te stellen. Deze bepalingen hebben betrekking op provinciaal medebewind en ontheffingsmogelijkheden. In het bijzonder gaat het hier om de artikelen ten behoeve van Erfgoederen van uitzonderlijke universele waarde en de EHS.

Conclusie

In het Barro worden zowel aan de locatie als aan de ontwikkeling van dit project geen regels gesteld. Er is geen sprake van nationale belangen die een planologisch-juridische doorwerking hebben in het plangebied. Dit houdt in dat er voor het planvoornemen geen beperkingen vanuit de Barro gelden.

3.2.3 Ladder voor duurzame verstedelijking

Ingevolge artikel 5.20 Besluit omgevingsrecht en de zogenoemde ladder voor duurzame verstedelijking, als vastgelegd in artikel 3.1.6, lid 2 Besluit ruimtelijke ordening (Bro) dient in een bestemmingsplan dat voorziet in een nieuwe stedelijke ontwikkeling te worden beschreven:

• dat wordt voorzien in een behoefte (trede 1) en zo ja,
• als de ontwikkeling buiten het bestaand stedelijk gebied plaatsvindt, een motivering waarom niet binnen het bestaand stedelijk gebied in die behoefte kan worden voorzien door benutting van beschikbare gronden via herstructurering, transformatie of anderszins (trede 2)

Stedelijke ontwikkeling?

Uit het voorgaande blijkt dat in de eerste plaats sprake moet zijn van een nieuwe stedelijke ontwikkeling. Onder stedelijke ontwikkeling wordt gezien het bepaalde in artikel 1.1.1 Besluit ruimtelijke ordening verstaan: ruimtelijke ontwikkeling van een bedrijventerrein of zeehaventerrein, of van kantoren, detailhandel, woningbouwlocaties of andere stedelijke voorzieningen. In de literatuur wordt er bij voorziene ontwikkelingen met betrekking tot woningbouw gesproken over een daadwerkelijke ondergrens. Volgens vaste jurisprudentie zijn elf woningen (welke op één dezelfde locatie worden gerealiseerd) het maximale aantal woningen wat door de Afdeling als te kleinschalig wordt geacht om als een stedelijke ontwikkeling te kunnen worden gekwalificeerd (ABRvS 18-11-2015, ECLI:NL:RVS:2015:3542, r.o. 8.2.). Het minimale aantal woningen wat gerealiseerd moet worden (op dezelfde locatie) om als stedelijke ontwikkeling te worden gekwalificeerd is aldus twaalf (ABRvS 22-07-2015, ECLI:NL:RVS:2015:2329, r.o. 6.3). Dit bestemmingsplan voorziet in de ontwikkeling die feitelijk bestaat uit: de realisatie van 8 grondgebonden rijwoningen. Het betreft de herontwikkeling van een vrijkomende locatie binnen bestaand bebouwd gebied. De conclusie is derhalve dat er géén sprake is van een nieuwe stedelijke ontwikkeling omdat er minder dan 12 woningen worden gerealiseerd op één dezelfde locatie binnen bestaand bebouwd gebied. Er behoeft dus niet te worden getoetst aan de ladder voor duurzame verstedelijking.

Daarmee is niet gezegd dat in het geheel voorbij kan worden gegaan aan de afweging waarom 'de ladder' vraagt. In het kader van de uitvoerbaarheid speelt deze afweging namelijk ook een rol. Zoals uit navolgende paragrafen blijkt, wordt voorzien in een actuele behoefte. Bovendien is sprake van een herontwikkeling van een vrijkomende locatie binnen bestaand bebouwd gebied op gronden tussen bestaande bebouwing (inbreiding). Er is hiermee sprake van een herbestemming van een 'vrijkomende' locatie. Het planvoornemen past in die zin binnen de afweging waar de ladder om vraagt.

3.3.1 Provinciaal Omgevingsplan Limburg 2014 (POL)

Op 12 december 2014 is door Provinciale Staten het Provinciaal Omgevingsplan 2014 (POL2014) vastgesteld. Het POL2014 is per 16 januari 2015 in werking getreden. Het POL 2014 heeft vier wettelijke functies: structuurvisie (Wet ruimtelijke ordening), provinciaal milieubeleidsplan (Wet milieubeheer), regionaal waterplan (Waterwet), Provinciaal Verkeer- en Vervoersplan (Planwet verkeer en vervoer).

In het POL 2014 komen alleen die zaken aan bod, die er op provinciaal niveau echt toe doen en die vragen om regionale oplossingen. Dat sluit aan bij de basisfilosofie en ook bij de aanpak van de rijksoverheid die zich beperkt tot een 13-tal nationale ruimtelijke belangen. Zo veel mogelijk ligt de verantwoordelijkheid bij gemeenten en andere partners die met hun lokale kennis prima maatwerk kunnen leveren. In het POL staan de fysieke kanten van het leef- en vestigingsklimaat centraal. Belangrijke uitdagingen zijn het faciliteren van innovatie, het aantrekkelijk houden van de regio voor jongeren en arbeidskrachten, het versnellen van de energietransitie, de fundamenteel veranderde opgaven op het gebied van wonen en voorzieningen, de leefbaarheid van kernen en buurten en het inspelen op de klimaatverandering.

De belangrijke principes in het Limburgs omgevingsbeleid zijn:

• 1. Kwaliteit staat centraal. Dat komt tot uiting in het koesteren van de gevarieerdheid van Limburg onder het motto 'meer stad, meer land', het bieden van ruimte voor verweving van functies, in kwaliteitsbewustzijn, en in dynamisch voorraadbeheer dat moet resulteren in een nieuwe vorm van groeien. Algemene principes voor duurzame verstedelijking sluiten hierop aan, zoals de ladder van duurzame verstedelijking en de prioriteit voor herbenutting van cultuurhistorische en beeldbepalende gebouwen.
• 2. Uitnodigen staat centraal. Dat gaat meer over de manier waarop we samen met onze partners dat voortreffelijke leef- en vestigingsklimaat willen realiseren. Met instrumenten op maat en ruimte om te experimenteren. De provincie wil hierbij selectief zijn: het POL richt zich alleen op die zaken die er op provinciaal niveau echt toe doen en vragen om regionale oplossingen.

De grote variatie in omgevingskwaliteiten is een kenmerk en sterk punt van Limburg. Om daaraan recht te doen, onderscheiden we in dit POL zeven globaal afgebakende gebiedstypen. Dit zijn zones met elk een eigen karakter, herkenbare eigen kernkwaliteiten, en met heel verschillende opgaven en ontwikkelingsmogelijkheden.

In het Provinciaal Omgevingsplan Limburg 2014 (POL2014) maakt het plangebied onderdeel uit van het bebouwd gebied en is aangewezen als 'Overig bebouwd gebied'.

Uitsnede POL2014 (rood omcirkeld het plangebied)

Met het planvoornemen is sprake van een ontwikkeling die past binnen het 'overig bebouwd gebied' dat bedoeld is voor onder andere het wonen. Van belang is dat aangesloten wordt bij het accent voor de transformatie van de regionale woningvoorraad. In de volgende paragrafen wordt nader ingegaan op het provinciale en regionale woonbeleid en de wijze waarop het planvoornemen hierbinnen past.

Overig bebouwd gebied

Hieronder wordt verstaan gemengde woon/werkgebieden met voorzieningen, deels met een stedelijk karakter, deels met een dorps karakter, waarbij de volgende accenten worden gelegd:

• Transformatie regionale woningvoorraad;
• Bereikbaarheid;
• Balans voorzieningen en detailhandel;
• Stedelijk groen en water;
• Kwaliteit leefomgeving.

Conclusie
Met het planvoornemen is sprake van een ontwikkeling die past binnen het 'overig bebouwd gebied' dat bedoeld is voor onder andere het wonen. De ontwikkeling van 8 woningen voorziet in de herontwikkeling van een vrijkomende locatie binnen bestaand bebouwd gebied. Van belang daarbij is dat aangesloten wordt bij het accent voor de transformatie van de regionale woningvoorraad. In de volgende paragrafen wordt nader ingegaan op het provinciale en regionale woonbeleid en de wijze waarop het planvoornemen hierbinnen past.

3.3.2 Omgevingsverordening Limburg 2014

De omgevingsverordening Limburg is gelijktijdig met het Provinciaal Omgevingsplan Limburg 2014 op 12 december 2014 vastgesteld en op 16 januari 2015 inwerking getreden. De juridische doorwerking van het omgevingsbeleid wordt in deze verordening geregeld. Naast bepalingen die voor iedereen gelden (gedragsregels), bevat de Omgevingsverordening ook een hoofdstuk 'Ruimte', waarin instructieregels naar gemeenten zijn opgenomen. De te maken regionale bestuursafspraken worden in de Omgevingsverordening Limburg geborgd.

De 'oude' Omgevingsverordening Limburg was een samenvoeging van de Provinciale milieuverordening, de Wegenverordening, de Waterverordening en de Ontgrondingenverordening. Deze Omgevingsverordening Limburg is op 1 januari 2011 in werking getreden. In 2014 is de Omgevingsverordening opnieuw gewijzigd, vanwege de vaststelling van POL 2014, waarin is bepaald dat er een nieuw hoofdstuk 'Ruimte' aan de Omgevingsverordening wordt toegevoegd. Dat hoofdstuk 'Ruimte' is gericht op de doorwerking van het ruimtelijke beleid van POL 2014 naar gemeentelijke ruimtelijke plannen.

In het hoofdstuk Ruimte zijn voor een beperkt aantal onderdelen van het POL-beleid regels opgenomen. Daarnaast zijn regelingen opgenomen die naar de mening van het Rijk door de Provincies nader moeten, dan wel kunnen worden uitgewerkt in een provinciale ruimteverordening. Met name gaat het dan om de regels voor de ecologische hoofdstructuur, die zijn ondergebracht in het onderdeel Goudgroene natuurzone.

In de verordening is onder andere bepaald dat nieuwe stedelijke ontwikkelingen in beginsel een plaats moeten krijgen binnen het bestaande stedelijk gebied (overeenkomstig de Ladder voor duurzame verstedelijking). Herbenutting van leegstaande monumentale en beeldbepalende gebouwen krijgt hierbij bijzondere aandacht.

Op basis van de omgevingsverordening maakt de locatie deel uit van:

• Duurzame verstedelijking;
• Bestuursafspraken regionale uitwerking POL2014 (regio Zuid-Limburg);
• Uitsluitingsgebieden windturbines;
• Boringsvrije zone Roerdalslenk IV.

Uitsnede Geconsolideerde versie Omgevingsverordening 2014 (rood omcirkeld het plangebied)

Tot voor kort was in de Omgevingsverordening opgenomen dat een ruimtelijk plan voor een gebied gelegen in de regio Zuid-Limburg niet voorziet in de toevoeging van nieuwe woningen aan de bestaande (plan)voorraad (ofwel de woningen die zijn opgenomen in de voor 5 juli 2013 vastgestelde ruimtelijke plannen en die nog niet zijn gerealiseerd). Daarbij gold een uitzondering voor woningbouwplannen die voldeden aan de door Gedeputeerde Staten vastgestelde 'Kwaliteitscriteria nieuwe woningen Zuid-Limburg'. Op 11 november 2016 is echter een wijziging van de Omgevingsverordening vastgesteld door Provinciale Staten.

Herziening verordening

Een belangrijk onderdeel van het POL zoals dat in december 2014 is vastgesteld, betreft de opgave voor de drie regio's Noord-Limburg, Midden-Limburg en Zuid-Limburg om voor die thema's waarvoor dynamisch voorraadbeheer aan de orde is, regionale structuurvisies op te stellen en daarover ook op regionaal niveau bestuursafspraken te maken. Voor het thema 'Wonen' is daar in de regio Zuid-Limburg invulling aan gegeven met de 'Structuurvisie Wonen Zuid-Limburg' (zie ook paragraaf 3.3.3). Deze structuurvisie is c.q. wordt voor elke gemeente afzonderlijk vastgesteld door de betreffende gemeenteraad. Voor Schinnen is dat gebeurd op 9 oktober 2017.

Om de naleving van de regionale afspraken als vastgelegd in de 'Structuurvisie Wonen Zuid-Limburg' en de gemeentelijke bestuursafspraken ook juridisch te borgen is de Omgevingsverordening Limburg 2014 herzien door middel van een partiële herziening, die op 11 november 2016 is vastgesteld door Provinciale Staten. Concreet is daarmee in de Omgevingsverordening voorzien in een bepaling die borgt dat een ruimtelijk plan voor een gebied gelegen in de regio Zuid-Limburg niet mag voorzien in de toevoeging van nieuwe woningen aan de bestaande (plan)voorraad. Uitzondering hierop vormt een woningbouwplan dat voldoet aan de door de gemeenteraad vastgestelde 'Structuurvisie Wonen Zuid-Limburg'.

In de woningbouwprogrammering voor de gemeente Schinnen, welke is afgestemd binnen de subregio westelijke Mijnstreek, is voor de herontwikkeling ter plaatse van het voormalige zwembad aan de Altaarstraat een toevoeging van 8 woningen opgenomen. Dit aantal is ook meegenomen in de berekening van de toekomstige transformatieopgave (afbouw woningvoorraad) voor de gemeente Schinnen.

Conclusie

Het planvoornemen voldoet aan de 'Structuurvisie Wonen Zuid-Limburg', zie hiervoor paragraaf 3.3.3 en voldoet daarmee tevens aan de op 11 november 2016 vastgestelde partiële herziening van de Omgevingsverordening Limburg 2014. Er zijn geen belemmeringen voor het planvoornemen. Geconcludeerd wordt dat de Omgevingsverordening Limburg 2014 geen beperkingen oplegt aan de realisatie c.q. uitvoering van het planvoornemen.

3.3.3 Structuurvisie Wonen Zuid-Limburg

In deze regionale structuurvisie, die op 9 oktober 2017 is vastgesteld door de raad van Schinnen, maken 18 Zuid-Limburgse gemeenten onderlinge afspraken over de wijze waarop de transformatie van de woningvoorraad in Zuid-Limburg gestalte dient te krijgen. De woningmarkt in Zuid-Limburg heeft te maken met een kwantitatieve én kwalitatieve mismatch: er zijn te veel woningen en tevens sluit het aanbod niet meer aan op de toekomstige vraag. Daarom worden er afspraken gemaakt over een gezamenlijke aanpak.

In de visie wordt op hoofdlijnen de gewenste kwaliteitsslag beschreven die nodig is om het aanbod beter aan te laten sluiten op de vraag. De belangrijkste conclusies hierbij zijn, dat de grootste problemen thans optreden in het particulier bezit en dat er naar verhouding meer huurwoningen gewenst zijn. Kansrijke doelgroepen zijn onder meer jongeren, ouderen en zorgbehoevenden. Het belangrijkste uitgangspunt daarbij is evenwel dat de woningvoorraad in omvang niet meer mag groeien, dit om te voorkomen dat de leegstand toeneemt. Leegstand leidt tot verloedering en ook tot waardedaling. Dit basisprincipe leidt ertoe dat nieuwe toevoegingen aan de woningvoorraad zullen moeten worden gecompenseerd, hetzij met sloop, hetzij met het schrappen van harde bouwtitels, hetzij met een financiële bijdrage (waarmee sloop kan worden gefinancierd).

Voor iedere gemeente wordt daarom aan de hand van actuele demografische gegevens en leegstandscijfers een transformatieopgave afgesproken, zijnde de kwantitatieve koers die de gemeente dient te varen. Die kwantitatieve koers moet worden beschouwd als richtinggevend wat betreft het maken van beleidsmatige keuzes en niet als een harde slooptaakstelling. De transformatieopgave wordt tweejaarlijks herijkt. Gemeenten worden verplicht een woningbouwprogrammering op te stellen welke is geënt op zowel de kwalitatieve en kwantitatieve woonopgaven.

In de Structuurvisie Wonen Zuid-limburg staat de transformatieopgave per gemeente centraal in de ontwikkeling van de woningvoorraad. Om de gewenste kwantitatieve omvang van de woningvoorraad te bepalen wordt de transformatieopgave per gemeente uit de Woonmonitor gebruikt als de kwantitatieve koersbepaldende opgave om te komen tot een gezonde woningmarkt met voldoende marktspanning. De transformatieopgave wordt bepaald door de combinatie van de leegstand in de woningvoorraad (minus een gezonde frictieleegstand van 2%) een de huishoudensontwikkeling. De transformatieopgave per gemeente wordt tweejaarlijks vastgesteld per gemeente, is een koersbepalende opgave voor de ontwikkeling van de woningvoorraad en is beleidsneutraal. Het betreft daarmee geen afdwingbare bouw- of sloopopgave.

Aan de structuurvisie liggen drie onderzoeken ten grondslag. Het betreft de onderzoeken 'Woonmilieus in Zuid-Limburg' (Companen), 'Woonmilieu Zuid-Limburg fase 2' (Atrivé) en het 'Regionaal afwegingskader wonen Maastricht-Heuvelland' (Stec-groep). De onderzoeken hebben geleid tot de volgende algemene inzichten:

Woonmilieus:

Er zijn drie milieus in deze woonregio: stedelijk, suburbaan en landelijk:

• stedelijk milieu: meer vraag dan aanbod, opletten voor gevolgen rest van de gemeente/regio;
• suburbaan milieu: meer aanbod dan vraag, sterk verdunnen (met name in de particuliere voorraad), inzetten op kwaliteit en transformatie;
• landelijk milieu: in evenwicht, maar leegstand op de loer, inzetten op verbetering/vernieuwing.

Kansen:

• Kansen liggen in goedkope huur (onder liberalisatiegrens) en middeldure huur (€ 700 - € 900);
• kansen in extramuralisering/wonen met zorg (met name bestaand vastgoed interessant);
• kansen voor bijzondere exclusieve woonvormen, zoals wonen op het water, collectief particulier opdrachtgeverschap en wonen in een kerk of kasteel. Het risico op ontwrichting van de reguliere woningmarkt is hier relatief klein);
• kansen in studentenhuisvesting.

Afspraken:

In de regio zijn de volgende afspraken gemaakt:

• Schrappen van programma dat geen toegevoegde waarde meer heeft;
• transformatieopgave tweejaarlijks vaststellen per gemeente;
• herinvulling waardevol bestaand vastgoed (zoals monumenten) heeft prioriteit;
• compensatie verplicht bij nieuwe initiatieven (in deze volgorde):
  • 1. slopen;
  • 2. financiële compensatieregeling;
  • 3. gemeente neemt sloopverplichting over en voert deze uit binnen de raadstermijn;
  • 4. schrappen bestaande plancapaciteit: 1 nieuwe woning tegen 4 bestaande woningen (bij monumenten 1 op 1).

Conclusie

In de woningbouwprogrammering voor de gemeente Schinnen, welke is afgestemd binnen de subregio westelijke Mijnstreek, is voor de herontwikkeling ter plaatse van het voormalige zwembad aan de Altaarstraat een toevoeging van 8 woningen opgenomen. . Dit aantal is ook meegenomen in de berekening van de toekomstige transformatieopgave (afbouw woningvoorraad) voor de gemeente Schinnen.

Geconcludeerd kan worden dat het planvoornemen in overeenstemming is met de beleidsuitgangspunten zoals geformuleerd in de Structuurvisie Wonen Zuid-Limburg.

3.4.1 Strategische Visie 2010-2020

De gemeente Schinnen beschikt over een strategische visie waarin zij voor de periode 2010-2020 heeft uitgewerkt hoe zij sturing wil geven aan ontwikkelingen in de samenleving en aan de eigen positie in de regio.

De strategische visie vormt een integraal en duurzaam afwegingskader dat bestuurlijke en beleidsmatige handvatten biedt voor:

• het stellen van eigen prioriteiten;
• het beoordelen van initiatieven van derden;
• het opstellen van financieel sluitende meerjarenplanningen;
• het verbeteren van de daadkracht en het proactief en consistent handelen;
• het versterken van de resultaat gericht lokale en regionale samenwerking.

In de strategische visie wordt een centrale doelstelling en de negen hiervan afgeleide strategische doelstellingen gegeven. De missie van de strategische visie luidt:

'Samen met haar burgers en andere partners ontwikkelt de gemeente Schinnen duurzame initiatieven om de leefbaarheid in de kernen te behouden en de kwaliteit van natuur en landschap te versterken. De kernen beschikken over een goed woonmilieu en een levensvatbaar voorzieningenniveau op maat. In het buitengebie is ruimte voor de ontwikkeling van natuur en landschap en voor extensieve recreatie. Hierdoor versterkt de gemeente Schinnen haar functie als een groene buffer in een verstedelijkte regio met een samenhang en evenwicht tussen de stedelijke dynamiek en de landelijke kwaliteit.'

Met betrekking tot de negen doelstellingen is tijdens de raadsconferentie op 8 december 2009 de hoogste prioriteit toegekend aan de volgende drie doelstellingen:

• Duurzame spreiding van voorzieningen op basis van de kansen van kernen, zodat alle kernen zullen blijven beschikken over een levensvatbaar voorzieningenniveau op maat (Welzijn).
• Op een duurzame wijze behouden en met elkaar verbinden van historisch waardevolle cultuurhistorische objecten, landschappen, natuur en vergezichten in het buitengebied (Ruimte).
• Samen met de partners investeren in de herontwikkeling van de dorpse milieus en daarnaast in de ontwikkeling van enkele excellente woonmilieus (Wonen).

Specifiek voor wonen worden in de strategische visie navolgende doelstellingen benoemd:

• Het verbeteren en aanpassen van de bestaande woningvoorraad.
• Samen met de partners investeren in de herontwikkeling van de dorpse milieus en daarnaast in de ontwikkeling van enkele excellente woonmilieus.
• Het integreren van veiligheids- en duurzaamheidprincipes in deze (her) ontwikkelingsprojecten.

Het planvoornemen betreft primair het realiseren van 8 grondgebonden rijwoningen ter plaatse van het perceel van het voormalige zwembad. De woning sluit aan bij de vraag vanuit de markt.

Het planvoornemen wordt niet belemmerd door de doelstellingen genoemd in de Strategische Visie 2010-2020.

3.4.2 Dorpsontwikkelingsvisie en plannen

Met de strategische visie heeft de gemeenteraad richtinggevende kaders geschetst voor toekomstige beslissingen. Er is een directe link te leggen tussen de missie van de strategische visie en de inzet van de dorpsontwikkelingsplannen, De focus op een goed woonmilieu en levensvatbaar voorzieningenniveau op kernniveau past bij de doelstellingen van de Dorpsontwikkelingsplannen (DOP's).

De dorpsontwikkelingsvisie is door de raad vastgesteld in mei 2014. In deze visie geeft de gemeente Schinnen aan, hoe zij de leefbaarheid en vitaliteit in de zes dorpskernen wil behouden en zelfs verder versterken. De focus van deze visie is vooral gericht op acties die op de korte- en middellange termijn (van ongeveer vijf jaar) gerealiseerd kunnen worden. In de bijlage van deze leeswijzer zijn de visies op de thema's: Wonen, Sport, Spelen, Gemeenschapshuizen, Zorg, Onderwijs, Groenontwikkeling, Verkeersoverlast, Mobiliteit en bereikbaarheid, Werken en Verenigingsleven te vinden. Na vaststelling van de Dorpsontwikkelingsvisie is er gestart met het ontwikkelen van een format waarin de DOP's gepresenteerd kunnen worden. Voor het maken van een vertaalslag vanuit de Dorpsontwikkelingsvisie naar concrete en realiseerbare plannen, is de beschikbare informatie nader geanalyseerd en omgezet naar actiepunten per dorpskern (uitvoeringsplan) waarin concrete en en te realiseren doelstellingen zijn geformuleerd.

Om het stranden van de doelstellingen uit de dorpsontwikkelingsvisie in onhaalbare plannen te voorkomen, is bij de vertaalslag voor een alternatief concept gekozen die vergelijkbaar is met het samenstellen van een menu in de kookkunst die zijn opgebouwd uit meerdere ingrediënten. De vergroening van een dorpskern, een laan-beplanting, het aanpakken van de verkeerssituatie, het verbreden van de fietspaden en een eenduidige uitstraling in de verharding zijn enkele voorbeelden van recepten uit dit alternatieve concept.

Een van de kernmerken van dit alternatieve concept is de visualisatie van de DOP's. Hierdoor wordt goed inzicht verkregen in de problemen cq. knelpunten enerzijds en de hiertoe voorgestelde oplossingsgerichte recepten anderzijds. Voor dit inzicht bestaat per kerkdorp allereerst een gevisualiseerde overallvisie, waarin karakteristieken aangeven tot welk resultaat het DOP uiteindelijk kan leiden. Boven dien biedt deze overallvisie zicht op de aanwezige cohesiegebieden en de toekomstige ontwikkellocaties. Vervolgens vindt een extractie van de overallvisie plaats naar de facetten 'groen', 'wonen' en 'cohesiegebieden'. Van elk van deze faceten is wederom een gevisualiseerde visie middels een deelkaart weergegeven.

Uitsnede Overallvisie Schinnen met rood omcirkeld het plangebied

Het plangebied ligt in de kern Schinnen en aan één van de uitvalswegen (Altaarstraat) van de kern. Aan de Altaarstraat, zoals in de overallvisie is weergegeven, is er sprake van lintbebouwing (grijze vlakken) en is één van de doelstellingen om de lintbebouwing te versterken (groene arcering).

Conclusie

De ontwikkeling van 8 woningen betreft de versterking van de lintbebouwing langs de Altaarstraat door het herontwikkelen van een vrijkomende locatie. Het betreft kleinschalige woningbouw.

4.10.1 Inleiding

In het kader van de Watertoets moet elk bestemmingsplan een waterparagraaf bevatten, waarin wordt aangegeven hoe in het bestemmingsplan wordt omgegaan met het aspect water. In deze paragraaf is dit beschreven. Voordat wordt ingegaan op de locatie specifieke kenmerken van het plangebied, is eerst het relevant beleid samengevat.

Waterwet

Op 22 december 2009 is de Waterwet in werking getreden. Een achttal wetten is samengevoegd tot één wet, de Waterwet. De Waterwet regelt het beheer van oppervlaktewater en grondwater, en verbetert ook de samenhang tussen waterbeleid en ruimtelijke ordening. Daarnaast levert de Waterwet een flinke bijdrage aan kabinetsdoelstellingen zoals vermindering van regels, vergunningstelsels en administratieve lasten. Een belangrijk gevolg van de Waterwet is dat de huidige vergunningstelsels uit de afzonderlijke waterbeheerwetten worden gebundeld. Dit resulteert in één vergunning, de watervergunning.

Nationaal waterplan

Het doel van dit als structuurvisie te beschouwen plan is het zodanig omgaan met de waterhuishouding dat ook latere generaties veilig en welvarend van de ruimte gebruik kunnen maken. Bescherming tegen droogte en wateroverlast, maar ook het zorgen voor een goede waterkwaliteit zijn hierbij van groot belang. Door bij ruimtelijke ontwikkelingen rekening te houden met waterhuishoudkundige eisen op korte en lange termijn kan een duurzaam en klimaatbestendig watersysteem bereikt worden.

Provinciaal Waterplan Limburg 2016-2021

Het Provinciaal Waterplan 2016-2021 is de opvolger van het Provinciaal Waterplan 2010-2015 en heeft de status van een regionaal waterplan, als bedoeld in artikel 4.4 van de Waterwet en is daarmee voor de ruimtelijke aspecten tevens een structuurvisie op grond van de nieuwe Wet ruimtelijke ordening. Het is een uitwerking en verdere detaillering van het regionaal waterbeleid in het POL2014, noodzakelijk om verdere invulling te geven aan het provinciale waterbeleid en om aan de vereisten van de KRW en de Waterwet te voldoen. Na inwerkingtreding van de Omgevingswet zal het waterplan de status hebben van een provinciaal waterprogramma, als bedoeld in artikel 3.7 van het ontwerp van de Omgevingswet.

Het Provinciaal Waterplan 2016-2021 is dus tevens een onderdeel van het tweede Nationale Stroomgebiedbeheersplan Maas dat door het Rijk is opgesteld op grond van de Kaderrichtlijn Water. Het Provinciaal Waterplan bevat specifieke ambities en beleidsregels gericht op de rechtstreekse doorwerking en uitvoering van het provinciaal waterbeleid richting waterschap en gemeenten als kader voor het operationele Waterbeheerplan van het waterschap en het gemeentelijk waterbeleid.

Waterschap Limburg

Waterschap Roer en Overmaas en Waterschap Peel en Maasvallei hebben het Waterbeheerplan 2016-2021 vastgesteld. Zo konden zij, alvast vooruitlopend op de fusie in 2017 naar Waterschap Limburg, alvast invulling geven aan gezamenlijk waterbeheer. Met dit Waterbeheerplan zetten de waterschappen de koers uit voor een toekomstbestendig waterbeheer in Limburg; hoe invulling wordt geven aan de taak om te zorgen voor veilige dijken, droge voeten en voldoende en schoon water. In dit plan is vastgelegd hoe het watersysteem en waterkeringen op orde worden gebracht en gehouden. Beschreven is voor welke thema’s het waterschap aan de lat staat, de strategie hiervoor, welke maatregelen worden uitgevoerd, wie de partners daarin zijn en hoe dit wordt gemonitord om waar nodig bij te sturen. Ook staat hierin welke bijdrage de waterschappen leveren aan de Europese Kaderrichtlijn Water. Voorbeelden van maatregelen zijn: het aanleggen en verbeteren van dijken tegen overstromingen, het aanpakken van knelpunten van wateroverlast, herstellen van beken en het verbeteren van de effluentkwaliteit van de rioolwaterzuiveringsinstallaties.

In het beleid van het waterschap staat centraal dat een duurzaam waterhuishoudkundig systeem dient te worden gerealiseerd. Concreet betekent dit dat sprake moet zijn van gescheiden schoon- en vuilwaterstromen die afzonderlijk worden verwerkt. Daarbij gelden de volgende uitgangspunten:

• afkoppelen van 100% van het verhard oppervlak, waarbij de beslisboom verantwoord
• afkoppelen van toepassing is;
• de trits vasthouden-bergen-afvoeren is van toepassing, waarbij hergebruik dan wel
• infiltratie van schoon regenwater de voorkeur heeft;
• verontreiniging van het water dient door bronmaatregelen te worden voorkomen;
• grondwateroverlast dient voorkomen te worden;
• een gelimiteerde afvoer naar het oppervlaktewater is toegestaan.

4.10.2 Waterhuishoudkundige situatie

Het plangebied is in de houdige situatie grotendeels bebouwd en verhard. Dit betreft de bebouwing van het voormalige zwembad met bijbehorende verhardingen. Door de realisatie van de 8 woningen met bijbehorende parkeervoorzieningen neemt de oppervlakte aan bebouwd dan wel verhard oppervlak niet of maar (zeer) beperkt toe.

De nieuwe woningen met bijbehorende verhardingen worden volledig afgekoppeld. Binnen het plangebied wordt onder de parkeervoorziening voorzien in een infiltratievoorziening door middel van kratten met voldoende capaciteit voor een T=10 en T=100 bui aangelegd. Tevens wordt een overstort gemaakt op de riolering in de Altaarstraat om bij zeer extreme situaties het hemelwater te kunnen afvoeren. Gezien de hoogteligging van het terrein is het grondwater dermate diep (> 5 meter) gelegen dat de kratten tot voldoende diepte kunnen worden aangebracht.

ten westen van het plangebied loopt de beek De Kakert. Deze is ter hoogte van de kern Schinnen grotendeels overkluist. Gezien de afstand tot het plangebied is er geen sprake van een beschermingszone ten behoeve van deze watergang. Tevens zal het planvoornemen niet van invloed zijn op deze waterschapsbelangen en treedt er geen wijziging in de waterhuishoudkundige situatie ter plaatse.

Uitsnede Leggerkaart Waterschap Limburg

4.10.3 Watertoets

Bij ruimtelijke plannen, zoals bestemmingsplannen, wordt in een vroeg stadium overleg gevoerd met de waterbeheerder over het ruimtelijke planvoornemen en de invloed daarvan op de waterhuishouding. Uitgangspunt daarbij is dat negatieve effecten voor het watersysteem zoveel mogelijk moeten worden vermeden. In aansluiting op het landelijke beleid (NW4, WB21) hanteert het waterschap het beleid dat bij nieuwe plannen altijd onderzocht dient te worden hoe omgegaan kan worden met het schone hemelwater. Hierbij worden de volgende afwegingsstappen doorlopen: hergebruik, infiltratie, berging, lozing op het oppervlaktewater, lozing op de riolering. Er is binnen of in de directe omgeving van het besluitgebied geen oppervlakte water aanwezig.

4.10.4 Conclusie

Zoals aangegeven worden de woningen en verhardingen van het planvoornemen volledig afgekoppeld en zijn er geen waterschapsbelangen in het geding. Vanuit het aspect water zijn er geen belemmeringen voor het planvoornemen.

4.11.1 Inleiding

Bij elk ruimtelijk plan moet, met het oog op beschermenswaardige natuurwaarden, rekening worden gehouden met de regelgeving op het gebied van gebiedsbescherming en soortenbescherming.

4.11.2 Gebiedsbescherming

De bescherming van Natura 2000-gebieden is geregeld in de Wet natuurbescherming, die de implementatie vormt van de Europese Vogelrichtlijn en Habitatrichtlijn. De Natura 2000-gebieden vormen samen een Europees netwerk van natuurgebieden: Natura 2000. Als ontwikkelingen (mogelijk) leiden tot aantasting van natuurwaarden binnen een Natura 2000-gebied, moet een vergunning worden aangevraagd. Gedeputeerde staten van de provincie zijn het bevoegd gezag voor verlening van deze vergunning. Indien eerst een omgevingsvergunning wordt aangevraagd voor een activiteit waarvoor tevens een vergunning op grond van de Wet natuurbescherming is vereist, dan haakt de natuurtoets aan bij de omgevingsvergunning. Verder moet rekening worden gehouden met het beleid ten aanzien van het Natuurnetwerk Nederland (NNN). De regels met betrekking tot het NNN zijn opgenomen in de provinciale verordening. Ten aanzien van ontwikkelingen binnen het NNN geldt het 'nee, tenzij-principe'.

De belangrijkste beschermingszones zijn Natura2000-gebieden. Op een afstand van circa 1,0 tot 1,2 kilometer is het Natura 2000-gebied 'Geleenbeekdal' gelegen. Vanwege deze ruime afstand en de aard van de activiteiten binnen bestaand bebouwd gebied is het niet te verwachten dat het planvoornemen enig effect op de natuurwaarden in dit gebied zal hebben.

4.11.3 Soortenbescherming

De bescherming van dier- en plantensoorten is eveneens in de Wet natuurbescherming geregeld. In deze wet zijn drie beschermingsregimes opgenomen: voor vogels in de zin van de Vogelrichtlijn, voor dier- en plantensoorten uit de Habitatrichtlijn en voor overige soorten. Kort gezegd is het verboden om beschermde diersoorten opzettelijk te doden, te vangen of te verstoren. Hun voortplantings- en rustplaatsen mogen niet (opzettelijk) worden beschadigd of vernield. Verder is het verboden beschermde plantensoorten te vernielen. Onder voorwaarden is ontheffing van de verbodsbepalingen mogelijk. Het bevoegd gezag voor het verlenen van een ontheffing zijn gedeputeerde staten van de provincie. Als eerst een omgevingsvergunning wordt aangevraagd, dan haakt de ontheffing op grond van de Wet natuurbescherming daarbij aan.

4.11.4 Zorgplicht

Voor alle soorten geldt een zorgplicht. Deze zorgplicht houdt in dat de initiatiefnemer passende maatregelen neemt om schade aan deze soorten te voorkomen of zoveel mogelijk te beperken. Hierbij gaat het bijvoorbeeld om het niet verontrusten of verstoren in de kwetsbare perioden zoals de winterslaap, de voortplantingstijd en de periode van afhankelijkheid van de jongen.

Betekenis voor het plangebied

Het plangebied is momenteel grotendeels verhard door bebouwing en verhardingen , en gelegen binnen bestaand bebouwd gebied. Het momenteel aanwezige groen binnen het plangebied wordt regelmatig onderhouden en heeft geen enkele natuurwaarde. Indien de beplanting gerooid wordt zal deze buiten het broedseizoen gerooid worden. Indien dit niet het geval is dan zal eerst gecontroleerd worden op broedende vogels.

4.11.5 Conclusie

Geconcludeerd wordt dat het aspect flora en fauna geen belemmering vormt voor de uitvoering van dit planvoornemen.

4.12.1 Cultuurhistorie

Vanwege artikel 3.6.1, eerste lid, van het Besluit ruimtelijke ordening moet in de toelichting van een ruimtelijk plan een beschrijving worden opgenomen van de wijze waarop met de in het gebied aanwezige cultuurhistorische waarden en in de grond aanwezige of te verwachten monumenten rekening is gehouden. Gemeenten zullen een inventarisatie moeten (laten) maken van alle cultuurhistorische waarden in het besluitgebied, dus niet alleen van de archeologische waarden. Daarnaast moeten ze aangeven welke conclusies ze daaraan verbinden en op welke wijze ze deze waarden borgen in het kader van het planvoornemen.

Binnen het plangebied zijn geen rijks- of gemeentelijke monumenten dan wel cultuurhistorisch bebouwing aanwezig. De bebouwing van he voormalige zwembad heeft geen enkele cultuurhistorische waarde.

Conclusie

Het aspect cultuurhistorie vormt geen belemmering voor het planvoornemen.